Δείκτες οξειδωτικού στρες σε παιδιά προεφηβικής ηλικίας με συστηματική ενασχόληση σε αερόβιο άθλημα (κολύμβηση)

Προβολή/ Άνοιγμα
Συγγραφέας
Γκούγκουρα, Σοφία Γ.Όνομα Επιβλέποντος
Κουρέτας, Δημήτριος Δ.
Ημερομηνία
2005Γλώσσα
el
Πρόσβαση
ελεύθερη
Επιτομή
Το οξειδωτικό στρες και η παραγωγή ελευθέρων ριζών έχει απασχολήσει
αρκετά την επιστημονική κοινότητα γιατί όπως φαίνεται είναι μια βασική αιτία για
πολλά σύγχρονα νοσήματα όπως το μεταβολικό σύνδρομο, ο διαβήτης τύπου 2, η
παχυσαρκία, ο καρκίνος και οι διάφορες μορφές καρδιαγγειακών ασθενειών. Στον
αντίποδα η φυσική άσκηση παρουσιάζεται ως αποτελεσματική προληπτική μέθοδος.
Ωστόσο το παράδοξο είναι πως η άσκηση αποτελεί ταυτόχρονα μια κύρια πηγή
ελευθέρων ριζών και ένα προσαρμοστικό μηχανισμό στο έντονο οξειδωτικό στρες.
Αν και έχουν γίνει εκτεταμένες έρευνες για τον καθορισμό της σχέσης μεταξύ
άσκησης και οξειδωτικού στρες στους ενήλικες, υπάρχει μεγάλη έλλειψη στοιχείων
για τα παιδιά. Στη συγκεκριμένη μελέτη έγινε προσδιορισμός δεικτών οξειδωτικού
στρες σε κατάσταση ηρεμίας σε παιδιά που ασχολούνται με τη κολύμβηση σε
αντιπαράθεση με μια ομάδα ελέγχου. Τα αποτελέσματα των πειραματικών
διαδικασιών έδειξαν μη στατιστικά σημαντικές (Ρ>0,05) διαφορές μεταξύ των δύο
ομάδων στα επίπεδα της MDA (προπονημένοι 5,09 ± 0,44, απροπόνητοι 6,53 ± 0,58),
της GSSG (προπονημένοι 0,055 ± 0,008, απροπόνητοι 0,046 ± 0,058) και στη
δραστικότητα της καταλάσης (προπονημένοι 14,36 ± 1,60, απροπόνητοι 22,64 ±
3,93). Στατιστικά σημαντικές διαφοροποιήσεις παρατηρήθηκαν στον προσδιορισμό
της ολικής αντιοξειδωτικής ικανότητας (προπονημένοι 18,80 ± 1,78, απροπόνητοι
25,99 ± 1,24), στα επίπεδα της GSH (προπονημένοι 0,42 ± 0,02, απροπόνητοι 0,66 ±
0,03) και κατά επέκταση και στο λόγο GSH/GSSG (προπονημένοι 10,26 ± 1,49,
απροπόνητοι 18,10 ± 2,76). Σύμφωνα με τα συγκεκριμένα αποτελέσματα η άσκηση
δεν επάγει την ενεργοποίηση αντιοξειδωτικών μηχανισμών στα παιδιά όπως
συμβαίνει στους ενήλικες και τα επίπεδα ROS ρυθμίζονται με άλλους μηχανισμούς.
Η αιτιολογία ίσως να έγκειται στο γεγονός πως στα παιδιά δεν έχουν αναπτυχθεί
πλήρως οι αντίστοιχοι προσαρμοστικοί μηχανισμοί ή ακόμα τα ROS να θεωρούνται
ως σημαντικά σηματοδοτικά μόρια που ρυθμίζουν διαδικασίες ανάπτυξης και
διαφοροποιήσεις που κυρίως συμβαίνουν κατά την παιδική ηλικία.
Ακαδημαϊκός Εκδότης
Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Σχολή Επιστημών Υγείας. Τμήμα Βιοχημείας και Βιοτεχνολογίας.