Η προστατευτική δράση της μελατονίνης στα μιτοχόνδρια κατά τη σήψη

Abstract

Η σήψη είναι από τις πιο συχνές αιτίες θανάτου νοσηλευόμενων ασθενών παγκόσμια, αφού συχνά προκαλεί τον θάνατο του 30 έως 70% των σοβαρά προσβεβλημένων ασθενών παρά τις νέες εξελιγμένες θεραπείες και τα ισχυρά αντιβιοτικά. Ως σήψη χαρακτηρίζεται η κατάσταση του οργανισμού κατά την ανεξέλεγκτη ανοσολογική απόκριση αυτού σε σοβαρή μικροβιακή μόλυνση. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της σήψης είναι η παραγωγή ελευθέρων ριζών και η πρόκληση οξειδωτικού στρες. Αυτό οδηγεί τελικά στην αναστολή των ενζυμικών συμπλοκών της αλυσίδας μεταφοράς των ηλεκτρονίων στα μιτοχόνδρια και σε βιοενεργητική πτώση με αποτέλεσμα τη γενικότερη δυσλειτουργία του μιτοχονδρίου και του κυττάρου, που μπορεί να καταλήξει ακόμη και σε βλάβη οργάνων. Μέχρι τώρα πολλές μελέτες έχουν υποστηρίξει το ρόλο της μελατονίνης στην διατήρηση της ομοιοστασίας του μιτοχονδρίου. Η μελατονίνη ή Ν-ακέτυλομεθόξυτρυπταμίνη είναι μία ινδολαμίνη που συντίθεται κυρίως στον αδένα της επίφυσης αλλά και σε διάφορους άλλους ιστούς από το αμινοξύ τρυπτοφάνη. Είναι γνωστή για την εμπλοκή της στη φυσιολογία των κιρκάδιων κύκλων Στην παρούσα εργασία βρέθηκε ότι η μελατονίνη μπορεί να αναστείλει σημαντικά το οξειδωτικό στρες στην καρδιά και συγκεκριμένα στα μιτοχόνδρια μέσω επαγωγής των ενζύμων της αλυσίδας μεταφοράς ηλεκτρονίων. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκαν οι τεχνικές της αποτύπωσης κατά Western και της ενζυμικής χρωμομετρικής αντίδρασης στα ένζυμα της αναπνευστικής αλυσίδας στην καρδιά ποντικών κατά τη σήψη.