Επίδραση φυτικών πολυφαινολών και εκχυλισμάτων της ποικιλίας αμπέλου ασσύρτικο Σαντορίνης στην επαγόμενη από μιτομυκίνη C μεταλλαξιγένεση σε ανθρώπινα λεμφοκύτταρα

Abstract

Οι πολυφαινόλες, οι οποίες βρίσκονται σε μια πληθώρα τροφίμων της καθημερινής διατροφής, και ιδιαίτερα οι πολυφαινόλες που βρίσκονται στα σταφύλια και στο κρασί έχουν κερδίσει το ενδιαφέρον λόγω των συνεχών ευεργετικών βιολογικών δράσεων που τους αποδίδονται. Από τις πιο σημαντικές βιολογικές δράσεις που έχουν αποδοθεί στις πολυφαινόλες των σταφυλιών είναι η αντικαρκινική, χημειοπροστατευτική τους δράση. Ο στόχος της παρούσας μελέτης ήταν η εκτίμηση πιθανών μηχανισμών χημειοπροστατευτικής, αντικαρκινικής δράσης εκχυλισμάτων σταφυλιών και πολυφαινολών που βρίσκονται σ αυτά. Για την επίτευξη του στόχου παρατηρήθηκε η επίδραση δύο εκχυλισμάτων της ποικιλίας αμπέλου Vitis Vinifera Ασσύρτικου Σαντορίνης καθώς και κάποιων καθαρών πολυφαινολών που βρίσκονται σ αυτά (καφεϊκό οξύ, φερουλικό οξύ, κατεχίνη, επικατεχίνη), στην επαγόμενη μεταλλαξιγένεση, δημιουργία των χρωματιδιακών ανταλλαγών ανάμεσα στις αδελφές χρωματίδες SCEs, από μιτομυκίνη C σε ανθρώπινα λεμφοκύτταρα. Η αναστολή σχηματισμού τους αντικατοπτρίζει κάποιον μηχανισμό χημειοπροστατευτικής δράσης, αφού η προστασία από μεταλλάξεις αποτελεί ένα βήμα προστασίας από την έναρξη της καρκινογένεσης. Παρόλα αυτά κανένα εκχύλισμα ούτε και κάποια από τις εξεταζόμενες πολυφαινόλες δεν παρουσίασε αναστολή του αριθμού των χρωματιδιακών ανταλλαγών, αντίθετα τα εκχυλίσματα και κάποιες από τις πολυφαινόλες σε συγκεκριμένες συγκεντρώσεις παρουσίασαν επαγωγή του αριθμού των χρωματιδιακών ανταλλαγών SCEs παρουσία μιτομυκίνης C. Αυτό μπορεί να αποτελεί ένδειξη της μεταλλαξιγόνου δράσης των πολυφαινολών και των εκχυλισμάτων που τις περιέχουν. Ωστόσο το γεγονός ότι τα εκχυλίσματα αύξησαν τον αριθμό των SCEs παρουσία μιτομυκίνης C ενώ μόνα τους δεν επηρέασαν τον αριθμό τους, ίσως υποδηλώνει μια επιλεκτική δράση των εκχυλισμάτων αυτών στα φυσιολογικά κύτταρα έναντι κυττάρων που βρίσκονται κάτω από την επίδραση κάποιου μεταλλαξιγόνου παράγοντα. Επίσης η ενίσχυση των βλαβών του DNA στα κύτταρα που βρίσκονται κάτω από την επίδραση ενός μεταλλαξιγόνου παράγοντα, μπορεί να τα οδηγεί σε απόπτωση η οποία είναι ένας σημαντικός μηχανισμός χημειοπροστασίας. Τέλος τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης δείχνουν ότι το καφεϊκό οξύ και η κατεχίνη μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην χημειοθεραπεία για το λόγο ότι αύξησαν την δράση της μιτομυκίνης C, που χρησιμοποιείται ως αντικαρκινικό φάρμακο.