Ανίχνευση φλεγμονοδών κυττάρων επαγωγικών της ίνωσης σε βλάβες ασθενών με σκληροδερμία

Abstract

Ενώ υπάρχουν στοιχεία για την ενεργοποίηση φλεγμονωδών κυττάρων στη συστηματική σκλήρυνση υπάρχουν αναφορές για σπανιότητα των λεμφοκυττάρων στις δερματικές βλάβες σκληροδέρματος. Το γεγονός αυτό έχει σημασία για την επιλογή της θεραπευτικής αγωγής σε ασθενείς που βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια εξέλιξης της νόσου, αφού θεραπεία έναντι ανοσιακών κυττάρων ίσως δεν έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Στην παρούσα μελέτη γίνεται ανίχνευση Τ- λεμφοκυττάρων, ενεργοποιημένων Τ-κυττάρων και μακροφάγων σε διαδοχικές τομές βιοψίας δέρματος ασθενών που βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια εξέλιξης του SSc. Ο μέσος όρος ηλικίας των ασθενών που μελετήθηκαν (δεκαπέντε γυναίκες και ένας άνδρας) ήταν τα 50,75 έτη (διακύμανση 34-75 έτη). Για την ανίχνευση των φλεγμονωδών κυττάρων εφαρμόστηκε μία έμμεση Ανοσοίστοχημική μέθοδος Συμπλόκου Αβιδίνης-Βιοτίνης (ABC) και χρησιμοποιήθηκαν μονοκλωνικά αντισώματα για το CD3 (δείκτης των Τ-κυττάρων), το CD69 (πρώιμο αντιγόνο ενεργοποιήσεως των ενεργοποιημένων Τ-κυττάρων) και το CD68 (δείκτης των μακροφάγων). Ο αριθμός των ανοσοαντιδραστικών κυττάρων που ανιχνεύθηκαν με το αντι- CD3 MoAb ήταν κατά μέσο όρο 62,75, με το avn-CD69 MoAb 19,94 και με το αντι- CD68 MoAb 78,81. Παρατηρήθηκε ότι ο αριθμός των CD3+, CD69+, και CD68+ κυττάρων γινόταν μικρότερος με τη διάρκεια νόσου, ενώ δεν βρέθηκε συσχέτιση των φλεγμονωδών κυττάρων με το βαθμό της ίνωσης. Η παρούσα μελέτη έδειξε ότι Τ- λεμφοκύτταρα ανιχνεύονται στις δερματικές βλάβες κυρίως σε πρώιμα στάδιά της νόσου αλλά σε μικρό αριθμό έως και 14 έτη από την έναρξη της SSc. Επιπλέον, τα Τ-λεμφοκύτταρα που διηθούν τις δερματικές βλάβες είναι σε πρώιμο στάδιο ενεργοποίησης, αφού εκφράζουν το αντιγόνο CD69. Είναι εμφανές, λοιπόν, ότι τα Τ-κύτταρα πιθανώς να μην ευθύνονται εξ ολοκλήρου για την ίνωση στην SSc. Τα αποτελέσματα αυτά ενισχύουν το ρόλο των Τ λεμφοκυττάρων στην παθογένεια της σκληροδερμίας και υποδηλώνουν ότι η χορήγηση αντι-Τ-κυτταρικής θεραπείας δικαιολογείται κυρίως στα αρχικά στάδια της νόσου.