Η άμεση επίδραση της άσκησης, με αμφίπλευρη και κατακόρυφη ολόσωμη δόνηση, στην κινητικότητα και την κατακόρυφη αλτικότητα

Abstract

Η άσκηση με ολόσωμη δόνηση είναι μια εναλλακτική μορφή άσκησης, που χρησιμοποιείται τόσο για τη βελτίωση φυσικών ικανοτήτων όσο και για την πρόληψη και αντιμετώπιση παθήσεων και τραυματισμών. Η αποτελεσματικότητα της άσκησης με ολόσωμη δόνηση στον ανθρώπινο οργανισμό επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες (τρόπος μεταφοράς δόνησης: αμφίπλευρα ή κατακόρυφα, χαρακτηριστικά δόνησης: συχνότητα, εύρος μετατόπισης), οι οποίοι δεν έχουν πλήρως αποσαφηνιστεί. Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να συγκρίνει την άμεση επίδραση της άσκησης, με αμφίπλευρη και κατακόρυφη ολόσωμη δόνηση, στην κινητικότητα και την κατακόρυφη αλτικότητα νεαρών γυναικών. Στη μελέτη έλαβαν μέρος εθελοντικά 60 νεαρές φυσικά δραστήριες γυναίκες (ηλικία: 20.30 ± 1.90ετών, σωματική μάζα: 59.28 ± 7.41kg, ανάστημα: 1.66 ± 0.06m), οι οποίες χωρίστηκαν τυχαία σε τρεις ομάδες: ομάδα άσκησης με αμφίπλευρη δόνηση (ΟΑΔ), ομάδα άσκησης με κατακόρυφη δόνηση (ΟΚΔ) και ομάδα ελέγχου (ΟΕ). Τα πρωτόκολλα άσκησης πραγματοποιήθηκαν σε πλατφόρμες ολόσωμης δόνησης: Galileo Fitness, και Alpine VX400, για την ομάδα αμφίπλευρης και κατακόρυφης δόνησης, αντίστοιχα. Τα πρωτόκολλα ολόσωμης δόνησης (αμφίπλευρη και κατακόρυφη) περιλάμβαναν τα εξής στοιχεία επιβάρυνσης: διάρκεια 6min, εύρος μετατόπισης 4- 6mm και συχνότητα 30FIz. Οι συμμετέχουσες στέκονταν όρθιες πάνω στην πλατφόρμα με τα γόνατα ελαφρώς λογισμένα (10°). Στην ΟΕ δεν εφαρμόστηκε δόνηση. Η κινητικότητα (sit-and-reach test) και η κατακόρυφη αλτικότητα (άλμα από ημικάθισμα, και άλμα με αντίθετη κίνηση) των νεαρών γυναικών αξιολογήθηκε πριν και αμέσως μετά το πέρας των πρωτοκόλλων (ολόσωμης δόνησης και ελέγχου). Για τη στατιστική επεξεργασία των αποτελεσμάτων χρησιμοποιήθηκε ανάλυση διακύμανσης με δύο παράγοντες (ομάδα x χρόνος, 3 x 2), με επαναλαμβανόμενες μετρήσεις στον παράγοντα «χρόνο», καθώς και ο μαθηματικός τύπος του Tukey ως κριτήριο post-hoc σύγκρισης, όπου αυτό ήταν απαραίτητο. Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική αλληλεπίδραση των παραγόντων «ομάδα» και «χρόνος» στην κινητικότητα. Στις ΟΑΔ και ΟΚΔ παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική αύξηση, της κινητικότητας, μετά το πέρας των πρωτοκόλλων άσκησης. Ωστόσο δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των ΟΑΔ και ΟΚΔ σε καμία από τις μετρήσεις. Αντίθετα, στην ΟΕ δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ της πρώτης (30.38 ± 5.72cm) και της δεύτερης (30.63 ± 5.59cm) μέτρησης. Όσον αφορά στην κατακόρυφη αλτικότητα δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά ούτε μεταξύ των ομάδων ούτε μεταξύ των μετρήσεων. Συμπερασματικά, η άσκηση με ολόσωμη δόνηση αυξάνει την κινητικότητα νεαρών γυναικών. Ωστόσο το μέγεθος της αύξησης αυτής δεν επηρεάζεται από τον τρόπο μεταφοράς της δόνησης στο ανθρώπινο σώμα, όταν η ένταση και η διάρκεια της άσκησης είναι η ίδια. Τέλος, τόσο η αμφίπλευρη όσο και η κατακόρυφη ολόσωμη δόνηση (συχνότητας 30Ηζ, εύρους μετατόπισης 4- 6mm, διάρκειας 6min) δεν επηρεάζουν την κατακόρυφη αλτικότητα νεαρών γυναικών.