Αναπλάσεις παραλιακών μετώπων : η περίπτωση της Πάτρας

Abstract

Το φαινόμενο της ανάπλασης παραλιακών μετώπων και ιδιαίτερα, περιοχών που αποτελούν πρώην λιμενικές ζώνες είναι όλο και συχνότερο. Αφενός μεν, τα λιμάνια εγκαταλείπονται λόγω οικονομικών συγκυριών και προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις σύγχρονες απαιτήσεις έχουν ανάγκη από νέους μεγαλύτερους χώρους, αφετέρου δε οι παραλιακές πόλεις έχουν ανάγκη επαφής με το ύγρό στοιχείο. Τα λιμάνια με τις εγκαταστάσεις και δραστηριότητές τους έχουν αποκλείσει το παραλιακό μέτωπο της πόλης και υπάρχει πλέον ένα μέτωπο σύγκρουσης χρήσεων και δραστηριοτήτων με την πόλη. Η λύση σε αυτή τη σύγκρουση έρχεται μέσω της ανάπλασις, η ανάγκη για ανάπλαση και επανάκτηση των παραλιακών μετώπων έτσι ώστε να αποτελόσουν χώρους πολιτιστικών επικέντρων και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων είναι διάχυτη. Το παραλιακό μέτωπο της Πάτρας αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα πόλης με παραλιακό μέτωπο που είναι αποκλεισμένο από λιμενικές εγκαταστάσεις. Εκμεταλλευόμενοι τη κατασκευή νέου λιμένα σε άλλη περιοχή και με την προϋπόθεση ότι το παραλιακό μέτωπο θα δοθεί πάλι στην πόλη, προτείνουμε ένα σχέδιο ανάπλασης του παραλιακού μετώπου. Η πρόταση μας έχει ως στόχο την παρουσίαση μιας ολοκληρωμένης πρότασης ανάπλασης του παραλιακού μετώπου του παλαιού λιμένα Πατρών, προκειμένου αυτό να βγει από το αδιέξοδο και την απομόνωση, να γίνει εφαλτήριο ανάπτυξης και ευημερίας, τόσο για τους κατοίκους της πόλης, όσο και για να βελτιώσει την δυναμική αυτής, απέναντι στο σύγχρονο πεδίο ανταγωνισμού των πόλεων.