Μελέτη της προσρόφησης καδμίου από το κίτρινο σύστημα ζεόλιθου-γκαιτίτη
Προβολή/ Άνοιγμα
Συγγραφέας
Τζαβάρα, Σαββούλα Γ.Όνομα Επιβλέποντος
Δημήρκου, Ανθούλα
Ημερομηνία
2009Γλώσσα
el
Λέξη-κλειδί
Πρόσβαση
ελεύθερη
Επιτομή
Στην παρούσα πτυχιακή διατριβή μελετήθηκε η συμπεριφορά του συστήματος ζεόλιθου-
γκαιτίτη (z-g) στην προσρόφηση του καδμίου με σκοπό την χρήση του ως βελτιωτικό
ρυπασμένων εδαφών.
Για την πραγματοποίηση της παραπάνω μελέτης έγιναν πειράματα προσρόφησης του
καδμίου από το σύστημα (z-g) με τη χρήση διαλυμάτων που περιείχαν διαφορετικές
συγκεντρώσεις καδμίου, ηλεκτρολύτη KC1 Ο,ΙΜ, Ο,ΟΙΜ και τιμές pH 4,5,6,7,8,9. Στη συνέχεια
μελετήθηκε η προσαρμογή των αποτελεσμάτων στα μοντέλα Langmuir, Freundlich, Temkin και
προέκυψαν τα ακόλουθα συμπεράσματα.
Η προσρόφηση Cd από το σύστημα z-g αυξάνεται γραμμικά καθώς αυξάνεται η αρχική
συγκέντρωση Cd (0-16mgCd/l) στα pH 4, 5, 6, 7, 8, 9 και παρουσία ηλεκτρολύτη KC1 0,1 Μ και
KC1 Ο,ΟΙΜ.
Η προσρόφηση του Cd σε συνάτηρση με τη συγκέντρωση στην ισορροπία σχετίζεται
γραμμικά στα pH 6, 8, 4 και 5 παρουσία ηλεκτρολύτη KC1 Ο,ΙΜ, ενώ παρουσία ηλεκτρολύτη
KC1 Ο,ΟΙΜ η προσρόφηση Cd σε συνάρτηση με τη συγκέντρωση στην ισορροπία σχετίζεται
γραμμικά μόνο στο pH 7. Υψηλότερος ρυθμός προσρόφησης Cd από το σύστημα z-g σε
συνάρτηση με την συγκέντρωση ισορροπίας και παρουσία ηλεκτρολύτη KC1 0,1Μ παρουσιάζεται
στο pH 8 ενώ παρουσία ηλεκτρολύτη KC1 Ο,ΟΙΜ υψηλότερο ρυθμό προσρόφησης Cd
παρατηρείται στο pH 4.
Η προσαρμογή των πειραματικών δεδομένων στην εξίσωση Langmuir ήταν
ικανοποιητική στα pH 5 και 6 παρουσία ηλεκτρολύτη KC1 0,1 Μ. και ικανοποιητική μόνο στο
pH 9 παρουσία ηλεκτρολύτη KC1 0,01 Μ. Στην εξίσωση Freundlich ήταν ικανοποιητική στα
pH 5 και 4 παρουσία ηλεκτρολύτη KC1 0,1 Μ. και ικανοποιητική στα pH 7 και 5 παρουσία
ηλεκτρολύτη KC1 0,01 Μ. ενώ στην εξίσωση Temkin ήταν ικανοποιητική στα pH 6, 4 και 5
παρουσία ηλεκτρολύτη KC1 0,1 Μ. και ικανοποιητική στα pH 5, 6, 7 και 8 παρουσία
ηλεκτρολύτη KC1 0,01 Μ.
Γενικότερα η μελέτη προσαρμογής των πειραματικών δεδομένων στις εξισώσεις
Langmuir, Freundlich και Temkin απέδειξε ότι τα πειραματικά μας δεδομένα είχαν την
καλύτερη προσαρμογή στην εξίσωση Temkin.
Η σημασία της προσαρμογής των πειραματικών δεδομένων στην εξίσωση Temkin μας
δίνει τη δυνατότητα να καθορίζουμε την ποσότητα του εδαφοβελτιωτικού (z-g) που πρέπει να
χρησιμοποιειθεί σε κάθε επίπεδο μόλυνσης Cd.
Ακαδημαϊκός Εκδότης
Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Σχολή Γεωπονικών Επιστημών. Τμήμα Γεωπονίας Φυτικής Παραγωγής και Αγροτικού Περιβάλλοντος.