Επίδραση της εφαρμογής υγρών αστικών αποβλήτων στην ανάπτυξη του ηλίανθου : καλλιεργητική περίοδος 2010

Abstract

Η χρήση των επεξεργασμένων υγρών αστικών αποβλήτων είναι μια νέα διέξοδος για την άρδευση γεωργικών και αστικών εκτάσεων με περιβαλλοντικά και ίσως οικονομικά οφέλη. Είναι ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος επαναχρησιμοποίησης των υγρών αστικών αποβλήτων, γιατί: α) αποφεύγεται η υποβάθμιση των υδάτινων αποδεκτών, β) επιτυγχάνεται η φυσική τροφοδοσία του εδάφους και των φυτών με θρεπτικά στοιχεία και γ) τα επεξεργασμένα υγρά αστικά απόβλητα αποτελούν έναν επιπλέον υδάτινο πόρο σε περιοχές όπου υπάρχει πρόβλημα λειψυδρίας. Ο σκοπός της πτυχιακής εργασίας, ήταν να ερευνηθούν τα αποτελέσματα της υπόγειας στάγδην άρδευσης με επεξεργασμένα υγρά αστικά απόβλητα της πόλης του Βόλου, στην ανάπτυξη και απόδοση της καλλιέργειας του ηλίανθου (Helianthus annuus). Να ανιχνευθούν οποιεσδήποτε αλλαγές στις εδαφολογικές ιδιότητες και συνεπώς να αξιολογηθεί η εξοικονόμηση νερού από τη χρήση υγρών αστικών αποβλήτων έναντι της χρήσης του καθαρού νερού. Το πείραμα πραγματοποιήθηκε στο αγρόκτημα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, στο Βελεστίνο σε μια έκταση 200m2, το έτος 2010 κατά την διάρκεια του Ιουνίου έως και του Σεπτεμβρίου. Η παραπάνω έκταση χωρίστηκε σε δύο μεταχειρίσεις σε τέσσερις επαναλήψεις. Η μία μεταχείριση αρδευόταν μόνο με καθαρό νερό από τη γεώτρηση του αγροκτήματος, ενώ η άλλη μεταχείριση με καθαρό νερό και επεξεργασμένα υγρά αστικά απόβλητα. Κάθε άρδευση με τα απόβλητα ακολουθήθηκε από δύο εφαρμογές άρδευσης με καθαρό νερό, λόγω της υψηλής συγκεντρώσεως σε άλατα των επεξεργασμένων υγρών αστικών αποβλήτων. Τα υγρά απόβλητα προέρχονταν από τη Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης - Αποχέτευσης Μείζονος Περιοχής Βόλου (Δ.Ε.Υ.Α.Μ.Β) και είχαν υποστεί τριτοβάθμια επεξεργασία και χλωρίωση. Πραγματοποιούνταν παρακολούθηση της ποιότητας των λυμάτων με μέτρηση των φυσικοχημικών τους παραμέτρων. Η ποσότητα του εφαρμοζόμενου νερού καθορίστηκε σύμφωνα με την ημερήσια εξατμισοδιαπνοή, με την βοήθεια εξατμισιμέτρου τύπου Α, με κάλυψη 100% των αναγκών σε νερό της καλλιέργειας και έγινε εφαρμογή αυτόματου προγράμματος άρδευσης. Οι μετρήσεις που πραγματοποιήθηκαν αφορούσαν το ύψος των φυτών, την διάμετρο της κεφαλής των φυτών, το δείκτη φυλλικής επιφάνειας και την χλωρή και ξηρή βιομάζα των κεφαλών του ηλίανθου. Επίσης, λαμβάνονταν μετρήσεις μετεωρολογικών δεδομένων (βροχόπτωση, θερμοκρασία αέρα, κλπ.) από τον αυτόματο μετεωρολογικό σταθμό του Εργαστηρίου Γεωργικής Υδραυλικής. Η σύγκριση των μετρήσεων των δύο μεταχειρίσεων έδειξε ότι δεν υπάρχει στατιστικώς σημαντική διαφορά και ότι παράλληλα επιτεύχθηκε σημαντική εξοικονόμηση νερού.