Αύξηση, ανάπτυξη και παραγωγικότητα του μπιζελιού (Pisum sativum L.) στα Τρίκαλα και τη Μαγνησία

Abstract

Ο όρος αειφορϊα χαρακτηρίζει γεωργικά συστήματα που είναι ικανά να διατηρήσουν την παραγωγικότητά τους και τη χρησιμότητα τους επ' αόριστο. Η αειφορική γεωργία μακροπρόθεσμα μπορεί: Να ικανοποιεί τις διατροφικές ανάγκες του πληθυσμού της γης Να βελτιώνει την ποιότητα του περιβάλλοντος Να κάνει περισσότερο αποτελεσματική την χρήση των ανανεώσιμων πηγών και να συνδέει, όπου είναι απαραίτητο, τους φυσικούς βιολογικούς κύκλους. Να διατηρεί την οικονομική βιωσιμότητα των γεωργικών εφαρμογών και Να βελτιώνει την ποιότητα των αγροτών και ολόκληρης της κοινωνίας. Τα ψυχανθή είναι από τα πιο χρήσιμα στον άνθρωπο φυτά. Η χρησιμότητα τους είναι πολλαπλή. Πάνω από όλα είναι από τις πιο θρεπτικές τροφές και για τον ίδιο και για τα ζώα. Οι καρποί των ψυχανθών είναι πλούσιοι σε υδατάνθρακες και πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας. Η μεγάλη σπουδαιότητα των ψυχανθών έναντι των άλλων καλλιεργειών έγκειται στην ικανότητά τους να δεσμεύουν το άζωτο της ατμόσφαιρας και έτσι όχι μόνο να καλύπτουν σχεδόν εξ ολοκλήρου ή εν μέρει τις ανάγκες τους σε άζωτο, αλλά και να εμπλουτίζουν το έδαφος με άζωτο, το οποίο χρησιμοποιεί η καλλιέργεια που θα ακολουθήσει. Με την αξιοποίηση της ιδιότητας της αζωτοδέσμευσης εκ μέρους των ψυχανθών γίνεται οικονομία σε αζωτούχα λιπάσματα και προστατεύεται το περιβάλλον από την έκπλυση των νιτρικών στα υπόγεια νερά. Ο ρόλος των ψυχανθών στη διατήρηση και βελτίωση της γονιμότητας του εδάφους ήταν γνωστός πολύ πριν τη χρησιμοποίηση των λιπασμάτων. Το εδώδιμο μπιζέλι καλλιεργείται για τα νωπά, κατεψυγμένα κονσερβοποιημένα σπέρματά του. Η παραγωγή του μπιζελιού στην Ελλάδα σε νωπούς κόκκους, φτάνει τους 8.000 τόνους, ενώ η κατανάλωση του μπιζελιού σε νωπούς κόκκους στη χώρα μας υπολογίζεται σε 15.000 τόνους. Στην παρούσα εργασία, εξετάζεται ένα γεωργικό σύστημα καλλιέργειας μπιζελιού στο οποίο μελετήθηκε η αύξηση, η ανάπτυξη και η παραγωγικότητά του σε δύο περιοχές των Ν. Λάρισας και Τρικάλων. Η εγκατάσταση του πειραματικού αγρού στα Τρίκαλα έγινε σε έδαφος της τάξης Endisol, ενώ στη Λάρισα σε έδαφος της τάξης Vertisol. Δεν πραγματοποιήθηκε άρδευση και δεν χρειάστηκε χημικός έλεγχος. Η σπορά και στους δύο πειραματικούς αγρούς έγινε με πνευματική μηχανή. Το συνολικό ύψος βροχής καθώς και η μέση θερμοκρασία αέρα φαίνεται ότι αποτελούν σημαντικό παράγοντα που καθορίζει την απόδοση του πληθυσμού των μπιζελιών.