Διδασκαλία δεξιοτήτων παιχνιδιού σε παιδιά με αυτισμό

Abstract

Το παιχνίδι αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη των παιδιών. Η ικανότητα για παιχνίδι απαιτεί φαντασία, καλό επίπεδο χρήσης της γλώσσας, επικοινωνιακές δεξιότητες και κοινωνική αλληλεπίδραση. Τα παιδιά με αυτισμό, όμως, αντιμετωπίζουν δυσκολίες στους παραπάνω τομείς -κοινωνικοποίηση, επικοινωνία, δημιουργική φαντασία. Έτσι, χρειάζεται να εκπαιδευθούν όσον αφορά τις δεξιότητες του παιχνιδιού, είτε αυτό είναι αυτόνομο είτε αφορά αλληλεπίδραση με άλλα παιδιά. Στα παιδιά που παρουσιάζουν τυπική ανάπτυξη το παιχνίδι αποτελεί εργαλείο μάθησης, δημιουργικής απασχόλησης, εξωτερίκευσης της φαντασίας και πλαίσιο κοινωνικοποίησης. Η εικόνα των παιδιών με αυτισμό διαφέρει σημαντικά. Τα παιδία με αυτισμό δυσκολεύονται να παίξουν αυθόρμητα, με λειτουργικό τρόπο και να χρησιμοποιήσουν τη φαντασίας τους, πολλές φορές αντιδρούν στερεοτυπικά και με επαναλαμβανόμενες κινήσεις. Η συγκεκριμένη εργασία μελετά την επίδραση της χρήσης οπτικών οδηγιών κατά τη διδασκαλία δεξιοτήτων παιχνιδιού σε παιδιά με αυτισμό. Τα παιδιά με αυτισμό μαθαίνουν καλύτερα μέσω της οπτικής οδού και οι οπτικές οδηγίες επιδεικνύουν τη σωστή ακολουθία των βημάτων της δραστηριότητας, ώστε τα παιδιά να ασχοληθούν εποικοδομητικά με αυτή και χωρίς τη βοήθεια του εκπαιδευτικού. Οι συμμετέχοντες στην συγκεκριμένη έρευνα ήταν δύο μαθητές με αυτισμό, που φοιτούσαν σε Ειδικό Δημοτικό Σχολείο και διδάχθηκαν δεξιότητες στις κατηγορίες παιχνιδιού που σχετίζονταν με το χειρισμό υλικών παιχνιδιού, το μοναχικό και το επιτραπέζιο παιχνίδι. Η μέθοδος που ακολουθήθηκε για την πραγματοποίηση της ερευνητικής διαδικασίας ήταν η πειραματική συνθήκη με όρους σχεδίου ΑΒΑΒ. Με βάση τα αποτελέσματα της έρευνας, ότι οι οπτικές οδηγίες βρέθηκε ότι μπορούν να είναι ένα χρήσιμο βοήθημα και να ενισχύσουν τις δεξιότητες παιχνιδιού στους μαθητές με αυτισμό.