Μελέτη τοξικότητας των φυτοφαρμάκων Fosthiazate, Metalaxyl-M και Imidacloprid στα οστρακόδερμα Daphnia Magna και Artemia Franciscana

Abstract

Αντικείμενο της παρούσας Διπλωματικής εργασίας είναι ο προσδιορισμός της τοξικότητας των καθαρών ουσιών Fosthiazate (νηματωδοκτόνο), Metalaxyl-M (μυκητοκτόνο), και Imidacloprid (εντομοκτόνο) και των εμπορικών σκευασμάτων τους Nemathorin (Fosthiazate), Ridomil (Metalaxyl-m), Confidor (Imidacloprid) στους οργανισμούς δείκτες Daphnia magna και Artemia franciscana. Επίσης εξετάστηκε η συνδυασμένη δράση μεταξύ των παραπάνω φυτοφαρμάκων και του χαλκού. Οι οργανισμοί που χρησιμοποιήθηκαν στην πειραματική διαδικασία είναι οστρακόδερμα, του γλυκού νερού η Daphnia magna και του αλμυρού νερού η Artemia franciscana. Για να πραγματοποιηθεί ένα πείραμα με τον πρώτο οργανισμό ενεργοποιούμε τα εφίππιά του 3 μέρες πριν την διεξαγωγή του πειράματος. Η πειραματική διαδικασία διαρκεί 24 ώρες. Μετά από 24 ώρες έκθεσης των οργανισμών σε διαλύματα των υπό εξέταση ουσιών καταγράφουμε τον αριθμό των θανατωμένων ή γενικά ακινητοποιημένων οργανισμών. Ο διαλύτης ο οποίος χρησιμοποιείται είναι πρότυπο γλυκό νερό μέτριας σκληρότητας. Τα ίδια σημειά ισχύουν και για τα πειράματα με το δεύτερο οργανισμό με την διαφορά ότι η διαδικασία ενεργοποίησης ξεκινά 30 ώρες πριν τη διεξαγωγή του πειράματος και ότι ο διαλύτης που χρησιμοποιείται είναι πρότυπο θαλασσινό νερό αλατότητας 3.5%. Το μέγεθος που προσδιορίζουμε για την τοξικότητα είναι ο δείκτης EC5o ο οποίος εκφράζει την συγκέντρωση που θανατώνει το 50% του πληθυσμού-δείκτη. Στην πειραματική διαδικασία εξετάστηκε το Fosthiazate, ένα νέο μόριο το οποίο, όπως οι λοιπές ουσίες που εξετάσαμε, χρησιμοποιείται σε καλλιέργειες ντομάτας. Από την επεξεργασία των αποτελεσμάτων μέσω της Probit μεθόδου προέκυψε πως από τις καθαρές ουσίες στον οργανισμό Daphnia magna σημαντικότερη τοξική επίδραση (χαμηλότερη τιμή του δείκτη EC50) έχει το Fosthiazate ενώ ασθενέστερη το Metalaxyl-m, ενώ για τον οργανισμό Artemia franciscana το Imidacloprid και ασθενέστερη πάλι το Metalaxyl-m. Όσον αφορά τα εμπορικά σκευάσματα μεγαλύτερη τοξική επίδραση είχε ο χαλκός και στην συνέχεια το Nemathorin (Fosthiazate) στον οργανισμό-δείκτη Daphnia magna και ασθενέστετερη το Imidacloprid (Confidor), ενώ επίσης το Nemathorin (Fosthiazate) είχε τη σημαντικότερη τοξική επίδραση στην Artemia franciscana και την ασθενέστετερη το Imidacloprid (Confidor). Για τη συνδυασμένη δράση των εμπορικών σκευασμάτων και του χαλκού προέκυψε ότι ο συνδυασμός Nemathorin-Cu είχε ανταγωνιστική επίδραση στη Daphnia magna, ο συνδυασμός Ridomil-Cu είχε και προσθετική και ανταγωνιστική επίδραση, ενώ ο συνδυασμός Confidor-Cu είχε καθαρά ανταγωνιστική επίδραση. Από τα πειράματα φάνηκε η Daphnia magna να είναι πιο ευαίσθητη από την ανθεκτική Artemia franciscana.