Η κοινή αγροτική πολιτική και οι προοπτικές της

Abstract

Η εργασία αυτή εκθέτει τα βασικά χαρακτηριστικά της ΚΑΠ όπως τις αρχές, τους στόχους και τη λειτουργία της, περιγράφει τα μέσα με τα οποία υπερασπίζει την παραγωγή των προϊόντων της Ε.Ε. και εξετάζει τις επιπτώσεις ενδεχόμενης κατάργησης, μείωσης ή και μετατροπής των επιδοτήσεων που χορηγεί. Ακόμη, παρουσιάζει τα προβλήματα που δημιουργούνται από τη σημερινή πολιτική, προτείνει λύσεις και σχολιάζει τις προοπτικές της ΚΑΠ ύστερα από την πρόσφατη διεύρυνση της Ε.Ε.. Θίγει επίσης το θέμα της επιρροής της ΚΑΠ στις σχέσεις της Ε.Ε. με τις τρίτες χώρες. Βασική επιδίωξη της ΚΑΠ είναι η προστασία και προώθηση των συμφερόντων των παραγωγών και καταναλωτών της Ε.Ε. και η εξασφάλιση της ενότητας στην ευρωπαϊκή αγροτική αγορά. Κύρια εργαλεία της σε αυτήν την προσπάθεια, είναι η παροχή πληροφόρησης και η χορήγηση επιδοτήσεων καθώς και η επιβολή δασμών και ποσοστώσεων στις εισαγωγές, μέσα από το γενικότερο αυστηρά ρυθμισμένο νομοθετικό πλαίσιο για τη γεωργική πολιτική της Ε.Ε.. Οι περικοπές ή παύσεις των επιδοτήσεων υπολογίζεται ότι θα επιφέρουν ανεπανόρθωτο πλήγμα στον παραγωγικό τομέα της Ένωσης. Αυτό που εμείς προτείνουμε είναι η αντικατάσταση των επιδοτήσεων από τη χορήγηση άτοκων δανείων στους παραγωγούς, η οποία θα δώσει νέα ώθηση στη γεωργία ελαφρύνοντας παράλληλα το δυσβάσταχτο κόστος για τον προϋπολογισμό της Ε.Ε. Η αλλαγή της εικόνας που έχουν οι άνθρωποι για τον αγροτικό τομέα, η εφαρμογή οργανωτικού και επιχειρηματικού πνεύματος στη γεωργία, ο καθορισμός κριτηρίων ποιότητας, η ανανέωση και επιμόρφωση του αγροτικού πληθυσμού και η διάθεση πόρων προς νέες τεχνολογίες θεωρούμε πως είναι θεμελιώδεις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη του αγροτικού τομέα. Η ένταξη στην Ε.Ε. των δέκα νέων χωρών - μελών ενδέχεται να προκαλέσει μεγαλύτερα προβλήματα στον προϋπολογισμό της Ένωσης και να επιφέρει τη μονιμοποίηση των επιδοτήσεων. Τα νέα μέλη πρέπει να προσπαθήσουν κατ αρχήν να φθάσουν στα επίπεδα των άλλων χωρών της Ε.Ε., και έπειτα να οδεύσουν προς τους υψηλότερους στόχους της Ένωσης. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η διάθεση των πολιτών τους να κάνουν τις απαιτούμενες θυσίες. Οι νέες χώρες πρέπει να παρουσιάσουν σημαντικά οικονομικά αποτελέσματα και να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των άλλων 15 κρατών της Ένωσης, ώστε να αποτελέσουν ένα αρμονικά δεμένο σύνολο με αυτές. Η άσκηση παρεμβατική πολιτικής από την Ε.Ε. έχει προκαλέσει την αντιπαλότητα των τρίτων χωρών, μεταξύ των οποίων, των αναπτυσσόμενων χωρών και των Η.Π.Α., ενώ οι τελευταίες πρόσφατα σημείωσαν μια νίκη με την εισαγωγή μεταλλαγμένου αραβόσιτου στην Ένωση. Η διαπραγματευτική ισχύς της Ε.Ε. τίθεται εν αμφιβολία. Εδώ σχολιάζουμε εάν η μείωση της παρέμβασης θα δώσει την απαραίτητη ευελιξία στην Ένωση ώστε να αναδιοργανώσει τη δράση της ή θα σημάνει τη μεγάλη πτώση του κύρους της.