Οι εξελίξεις της ελληνικής αγροτικής οικονομίας για την περίοδο 1950-1998

Abstract

Η εργασία αυτή πραγματεύεται την εξέλιξη της Ελληνικής αγροτικής οικονομίας από το 1950-1998, καθώς και τις προοπτικές που μπορούν να υπάρξουν στο μέλλον. Όπως εξυπακούεται ρόλος του πρωτογενή τομέα (αγροτικός) ,και ιδιαίτερα αυτός της γεωργίας, είναι σημαντικός στην οικονομική ανάπτυξη ,αν λάβουμε υπόψη ότι στην Ελλάδα απασχολείται το μεγαλύτερο ποσοστό του εργατικού δυναμικού στον αγροτικό τομέα σε σχέση με τα ποσοστά που κατέχουν οι άλλες χώρες της Ε. Ε. Η εργασία ξεκινά με μια σύντομη ιστορική αναδρομή και έπειτα ακολουθεί το πρώτο μέρος, το οποίο αποτελείται από τέσσερα κεφάλαια. Στο πρώτο κεφάλαιο αναλύονται τα βασικά μεγέθη της Ελληνικής αγροτικής οικονομίας και συγκεκριμένα: Το ακαθάριστο εγχώριο αγροτικό προϊόν σε συνάρτηση τόσο με το ποσοστό συμμετοχής του στο A. Ε. Π., όσο και σε σχέση με το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν των άλλων τομέων (του δευτερογενή και του τριτογενή), Η εξέλιξη των βασικών παραγωγικών συντελεστών του αγροτικού τομέα. Η εξέλιξη της παραγωγικότητας της εργασίας και του εδάφους Τα βασικά χαρακτηριστικά του ελληνικού αγροτικού πληθυσμού, όπως η ηλικία των αγροτών , το μορφωτικό τους επίπεδο, η πολυαπασχόληση, η οικογενειακή εργασία και η κατοχή των αγροτικών εκμεταλλεύσεων. Η εξέλιξη του αγροτικού εισοδήματος. Στο δεύτερο κεφάλαιο εξετάζονται: Οι ελαστικότητες προσφοράς ως προς την τιμή των κυριότερων αγροτικών προϊόντων. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κτηνοτροφία Η δυναμική συνάρτηση προσφοράς. Η συνάρτηση απασχόλησης για την παραγωγή σπόγγων Η ελαστικότητα ζήτησης για λιπάσματα. Οι ελαστικότητες ζήτησης ως προς την τιμή των κυριότερων αγροτικών προϊόντων και ως προς το εισόδημα.

Στο τρίτο κεφάλαιο εξετάζονται τα ακόλουθα: Η συσσώρευση κεφαλαίου. Η συνάρτηση χρηματοδότησης των ιδιωτικών επενδύσεων στον αγροτικό τομέα για τη περίοδο 1958-1984 Η συνάρτηση των συνολικών ιδιωτικών επενδύσεων για την περίοδο 1958-1984 Η συνάρτηση Cobb- Douglas για την περίοδο 1978-1995. Η οριακή ροπή προς κατανάλωση στον αγροτικό τομέα. Το επίπεδο εκπαίδευσης και ο βαθμός συμμετοχής στη διαμόρφωση του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος και στους τρεις τομείς της οικονομίας. Οι αγροτικοί συνεταιρισμοί και ο ρόλος τους στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη. Ένα πρότυπο μακροοικονομικό υπόδειγμα Το δεύτερο μέρος αποτελείται από έξι κεφάλαια. Στο πρώτο κεφάλαιο θα αναλύσουμε τα μέσα ή τα μέτρα που εφαρμόζονται στην αγροτική πολιτική, σύμφωνα με τις επιταγές της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και τις συνέπειες που έχουν στη κοινωνία. Στο δεύτερο κεφάλαιο εξετάζονται: Η Κοινή Οργάνωση Αγορών. Το Νομισματικό σύστημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Κοινή Διαρθρωτική Πολιτική. Στο τρίτο κεφάλαιο εξετάζονται διεθνής ανταγωνιστική θέση του αγροτικού τομέα μετά την ένταξη της Ελλάδας στην Ε. Ο. Κ. , η εξέλιξη της εισαγωγικής διείσδυσης και της εξαγωγικής επίδοσης των αγροτικών μας προϊόντων, καθώς και οι όροι εμπορίου. Στο τέταρτο κεφάλαιο κάνουμε μια ιστορική αναδρομή της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, μελετούνται οι εξελίξεις των διαβουλεύσεων της GATT και η μεταρρύθμιση της ΚΑΠ. Στο δεύτερο μέρος αυτού του κεφαλαίου γίνεται αναφορά στις επιπτώσεις της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής στην Ελληνική γεωργία. Το πέμπτο κεφάλαιο αναφέρεται στη σχέση οικονομία-περιβάλλον και γεωργία. Στο έκτο κεφάλαιο παρουσιάζονται οι γενικοί στρατηγικοί αναπτυξιακοί νόμοι , που σχεδιάζονται από το Υπουργείο γεωργίας και άλλους αρμόδιους φορείς, σύμφωνα με τις απαιτήσεις της Ε.Ε., αλλά και των διαβουλεύσεων της GATT., οι οποίοι είναι: Η ανταγωνιστικότητα Η αποκέντρωση και η μείωση των περιφερειακών ανισοτήτων, καθώς και η προστασία του περιβάλλοντος για την περίοδο 2000-2006. Τέλος, παρατίθενται τα γενικά συμπεράσματα. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι παραπάνω αναλύσεις δε καλύπτουν η καθεμία ξεχωριστά την χρονική περίοδο 1950-1998. Η μη διαθεσιμότητα των κατάλληλων στατιστικών στοιχείων δεν επιτρέπουν την ομοιόμορφη ανάλυση των παραπάνω αναζητήσεων για την συγκεκριμένη περίοδο. Με ότι βρήκα διαθέσιμο σκοπεύω να δώσω έμφαση στ μεθοδολογία, που μπορεί να εφαρμοστεί για τη πιο αποτελεσματική ανάλυση και να αποφέρει έγκυρα πορίσματα και λογικά συμπεράσματα.