Επίδραση του πράσινου τσαγιού και της άσκησης στα επίπεδα των TBARS και των πρωτεϊνικών καρβονυλίων στο αίμα

Abstract

Τα τελευταία χρόνια γίνονται διάφορες έρευνες για την επίδραση της άσκησης και της διατροφής στο οξειδωτικού στρες. Η έντονη άσκηση αποτελεί μια πολύ σημαντική πηγή οξειδωτικού στρες μέσω της αυξημένης παραγωγής ελευθέρων ριζών. Η ενδογενής άμυνα του ανθρώπινου οργανισμού, που συμπεριλαμβάνει κυρίως ένζυμα απενεργοποίησης των δραστικών στοιχείων οξυγόνου (ROS), πιθανόν να ενισχύεται από διατροφικούς παράγοντες. Το πράσινο τσάι είναι ένας τέτοιος παράγοντας συμβάλλοντας στην άμυνα του οργανισμού έναντι των οξειδωτικών αντιδράσεων, μέσω δράσης με διάφορους μηχανισμούς. Οι ουσίες στις οποίες έχει αποδοθεί η αντιοξειδωτική δράση του είναι κυρίως οι βιταμίνες A, C, και Ε, και διάφορες πολυφαινολικές ενώσεις με κύρια την επιγαλλοκατεχίνη. Η συνεισφορά των πολυφαινολικών συστατικών των αρωματικών αυτών φυτών στην καταστολή των ενεργών ειδών οξυγόνου στον οργανισμό, υποδηλώνει την ευεργετική δράση τους στην υγεία. Από τις πιο σημαντικές βιολογικές δράσεις που έχουν αποδοθεί στις πολυφαινόλες των πράσινων τσαγιών είναι η αντικαρκινική, χημειοπροστατευτική τους δράση. ʼγνωστος μέχρι στιγμής είναι ο τρόπος με τον οποίο η άσκηση σε συνδυασμό με την χορήγηση πράσινου τσαγιού επιδρά στον οργανισμό. Στόχος της παρούσας μελέτης ήταν η μελέτη του προκαλούμενου οξειδωτικού στρες αμέσως μετά το τέλος έντονης άσκησης σε μη αθλητές μετά την λήψη πράσινου τσαγιού. Για την επίτευξη του στόχου προσδιορίστηκαν οι δείκτες οξειδωτικού στρες. Συγκεκριμένα, λαμβάνονταν καθημερινά πράσινο τσάι από μη αθλητές και μετά την πάροδο ενός μηνός μετρήθηκαν τα επίπεδα της μαλοναλδεΰδης (MDA) και των πρωτεϊνικών καρβονυλίων πριν και μετά από έντονη αερόβια άσκηση. Οι δείκτες αυτοί επιλέχτηκαν διότι αποτελούν δείκτες υπεροξείδωσης των λιπιδίων και πρωτεϊνικής βλάβης αντίστοιχα, σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία. Όσον αφορά την άσκηση, στα αποτελέσματα των μετρήσεων μας παρατηρήθηκε αύξηση των επίπεδα της MDA (μέθοδο TBARS, ThioBarbituric Acid Reactive Substances) και των πρωτεϊνικών καρβονυλίων και άρα επίδραση της άσκησης στο οξειδωτικό στρες. Όσον αφορά το πράσινο τσάι, παρατηρήθηκε μικρή στατιστικά αύξηση των ιδίων δεικτών οξειδωτικού στρες. Επιπλέον, σε άλλες δυο διπλωματικές με τις οποίες υπήρξε συνεργασία μελετήθηκαν η ολική αντιοξειδωτική ικανότητα του ορού (TAC, Total Antioxidant Capacity), η δραστικότητα της καταλάσης, τα επίπεδα της ανηγμένης (GSH) και οξειδωμένης (GSSG) γλουταθειόνης και τα επίπεδα του λόγου αυτών (GSH/GSSG). Έτσι, επιτεύχθηκε μία ολοκληρωμένη έρευνα σχετικά με την επίδραση του πράσινου τσαγιού και της άσκησης στο οξειδωτικό στρες. Τελικά η συνισταμένη των αποτελέσματα των τριών εργασιών δίνει επίδραση της άσκησης και ελάχιστη επίδραση του πράσινου τσαγιού στο οξειδωτικό στρες.