Πληθυσμιακή γενετική δομή του ζωνοδέλφινου, Stenella coeruleoalba, στον Κορινθιακό και Πατραϊκό κόλπο με στόχο την διατήρηση του γενετικού αποθέματός του

Abstract

Στην παρούσα πτυχιακή εργασία μελετήθηκε η εξέλιξη της γενετικής σύνθεσης πληθυσμών του ζωνοδέλφινου (Stenella coeruleoalba) στην περιοχή του Κορινθιακού-Πατραϊκού Κόλπου με τη χρήση γενετικών δεικτών και έγινε σύγκρισή τους με τους πληθυσμούς του Αιγαίου, της Λεβαντινής Θάλασσας, του Ατλαντικού, με απώτερο στόχο τη διατήρηση του γενετικού αποθέματος του, στα πλαίσια της συνθήκης ACCOBAMS. Η μελέτη αφορούσε πληθυσμούς ζωνοδέλφινων από τη Μεσόγειο και τον Ατλαντικό, δείγματα τα οποία συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια ερευνητικού ταξιδιού στον Κορινθιακό-Πατραϊκό Κόλπο και από άλλα τα οποία είχαν συλλεχθεί σε παλιότερα ερευνητικά ταξίδια, όπως, επίσης, και από ορισμένα ξεβρασμένα δελφίνια στις ακτές. Η γενετική παραλλακτικότητα, ο δείκτης ενδογαμίας, η ετεροζυγωτία και η ενδοειδική ροή γονιδίων μελετήθηκε σε συνολικά 46 άτομα (43 δείγματα από ζωνοδέλφινο και 3 από κοινό δελφίνι) που προήλθαν από πληθυσμούς του Κορινθιακού-Πατραϊκού Κόλπου, του Ατλαντικού, της Λεβαντινής Θάλασσας (κοντά στο Ισραήλ) και του Αιγαίου, με τη χρήση μικροδορυφορικού DNA. Επίσης, υπολογίστηκαν οι γενετικές αποστάσεις οι οποίες απεικονίστηκαν σε δενδρογράμματα. Από την ανάλυση των αλληλομορφικών συχνοτήτων προκύπτουν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των πληθυσμών του Ατλαντικού με αυτούς της Μεσογειακής Λεκάνης. Από τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας συμπεραίνεται ότι το ζωνοδέλφινο ίσως να μην έχει σχηματίσει ακόμη τοπικούς απομονωμένους αναπαραγωγικά και γεωγραφικά πληθυσμούς και χαρακτηρίζεται από υψηλό ποσοστό γονιδιακής ροής. Το σχέδιο αυτό της πληθυσμιακής δομής επηρεάστηκε σαφώς από την κοινωνική δομή των διάφορων ομάδων και τη συμπεριφορά διασποράς τους, αν και όποιες διαφορές αποκαλύφθηκαν μεταξύ των πληθυσμών, αφορούσαν πιθανώς διαφορές στη χρήση βιότοπου.