Επίδραση της άσκησης στο οξειδωτικό στρες σε άτομα με έλλειψη του ενζύμου αφυδρογονάση της 6-φωσφορικής γλυκόζης

Abstract

Είναι γνωστό ότι η έντονη άσκηση αποτελεί.μια πολύ σημαντική πηγή οξειδωτικού στρες καθώς αυξάνει αισθητά την παραγωγή ελεύθερων ριζών. Επιπλέον η έλλειψη του ενζύμου αφυδρογονάση της 6-φωσφορικής γλυκόζης (G6PD) μία πολύ συχνή, κυρίως στις μεσογειακές χώρες, φυλοσύνδετη ασθένεια έχει σαν αποτέλεσμα τη μειωμένη παραγωγή NADPH, το οποίο χρησιμοποιείται σαν αναγωγική δύναμη σε πολλές αντιδράσεις. Μια τέτοια αντίδραση είναι η αναγέννηση της ανηγμένης γλουταθειόνης από την οξειδωμένη, η οποία καταλύεται από την ρεδουκτάση της γλουταθειόνης, ένα σημαντικό αντιοξειδωτικό ένζυμο. Σκοπός, λοιπόν της συγκεκριμένης εργασίας ήταν η μελέτη της προσαρμογής διαφόρων αντιοξειδωτικών μηχανισμών και του προκαλούμενου οξειδωτικού στρες αμέσως μετά το τέλος έντονης άσκησης σε άτομα με έλλειψη του ενζύμου G6PD (G6PDD). Για το λόγο αυτό προσδιορίστηκε η ολική αντιοξειδωτική ικανότητα του ορού, τα επίπεδα της ανηγμένης γλουταθειόνης (GSH), της οξειδωμένης γλουταθειόνης (GSSG), όπως επίσης και του λόγου GSH/GSSG και η δραστικότητα της καταλάσης του ορού, όσον αφορά τους αντιοξειδωτικούς μηχανισμούς. Επίσης, μετρήθηκαν και τα επίπεδα της μαλονδυαλδεϋδης (MDA), που αποτελεί σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία, δείκτη του οξειδωτικού στρες. Έτσι βρέθηκε ότι η άσκηση δεν μετάβαλε την ολική αντιοξειδωτική ικανότητα του ορού και τα επίπεδα της MDA σε καμία από τις δύο ομάδες ατόμων (φυσιολογικοί & με έλλειψη) και η αντιοξειδωτική ικανότητα του ορού των φυσιολογικών καθώς και η ποσότητα της MDA δεν είχε στατιστικά σημαντική διαφορά με αυτήν των G6PDD πριν και μετά την άσκηση. Επίσης, παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική αύξηση της δραστικότητα της καταλάσης μεταξύ των G6PDD μετά την άσκηση. Αντίθετα η δραστικότητα της καταλάσης στους φυσιολογικούς δεν επηρεάστηκε μετά την άσκηση και παρέμεινε στα ίδια επίπεδα. Ακόμη, υπάρχει στατιστικά σημαντική μείωση των επιπέδων της GSH μετά την άσκηση τόσο στους φυσιολογικούς όσο και στους G6PDD. Επιπλέον, υπάρχει σημαντική διαφορά στα επίπεδα της GSPI ανάμεσα στις δυο εξεταζόμενες ομάδες τόσο πριν όσο και μετά την άσκηση. Συγκεκριμένα, η ποσότητα της GSH στους φυσιολογικούς είναι περίπου η διπλάσια απ αυτήν των G6PDD πριν και μετά την άσκηση. Όσον αφορά τη GSSG, παρατηρείται πολύ μικρή μείωση (όχι στατιστικά σημαντική) των επιπέδων της μετά την άσκηση στους φυσιολογικούς, ενώ στους G6PDD τα επίπεδα της GSSG αυξάνονται σε πολύ μικρό βαθμό. Επιπλέον, παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά των επιπέδων της GSSG ανάμεσα στους φυσιολογικούς και τους G6PDD τόσο πριν όσο και μετά την άσκηση. Όπως και στην περίπτωση της GSH έτσι και σε αυτήν τα επίπεδα της GSSG στους φυσιολογικούς είναι περίπου διπλάσια από αυτά των G6PDD. Σχετικά με την αναλογία GSH:GSSG παρατηρείται στατιστικά σημαντική μείωση μετά την άσκηση τόσο στους φυσιολογικούς όσο και στους G6PDD διαφέρει επίσης στατιστικά σημαντικά ανάμεσα στους φυσιολογικούς και τους G6PDD πριν αλλά και μετά την άσκηση. Από τα αποτελέσματα αυτά προέκυψε ότι η έλλειψη του G6PD έχει σημαντική επίδραση μόνο στη γλουταθειόνη αφήνοντας τους άλλους αντιοξειδωτικούς μηχανισμούς ανεπηρέαστους.