Επίδραση διαφορετικών προγραμμάτων άσκησης στην οστική λειτουργία και τη φυσική κατάσταση γυναικών μετά την εμμηνόπαυση

Abstract

Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να εξετάσει και να συγκρίνει την επίδραση ενός εξειδικευμένου προγράμματος άσκησης συνδυασμού δύναμης και αερόβιας μορφής και ενός προγράμματος μηχανικής δόνησης στα μορφολογικά χαρακτηριστικά, την οστική πυκνότητα (ΟΠ), τον οστικό μεταβολισμό και τη μυϊκή απόδοση υγιών και οστεοπορωτικών μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών. Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν σαράντα επτά μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, οι οποίες χωρίστηκαν σε πέντε ομάδες: άσκησης υγιών γυναικών (η=10), δόνησης υγιών γυναικών (η=13), ελέγχου υγιών γυναικών (η=9), άσκησης οστεοπορωτικών γυναικών (η=7) και δόνησης οστεοπορωτικών γυναικών (η=8). Οστεοπορωτικές χαρακτηρίστηκαν οι μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με οστική απώλεια μεγαλύτερης των 2.5 σταθερών αποκλίσεων από τη μέση τιμή νέων υγιών γυναικών (T-score>2.5SD), ενώ υγιείς ορίστηκαν εκείνες με φυσιολογική οστική απώλεια (T-score<lSD). Οι ομάδες άσκησης συμμετείχαν σε ένα εξάμηνο πρόγραμμα, τρεις φορές εβδομαδιαίως, όπου η μία ομάδα εκτελούσε συνδυασμό άσκησης με βάρη (δύο φορές εβδομαδιαίως, έντασης 70% της μίας μέγιστης επανάληψης) και αερόβια άσκηση (μία προπόνηση εβδομαδιαίως, με ασκήσεις σε βαθμίδες, έντασης 70-85% της μέγιστης ΚΣ) και η άλλη ομάδα γυμνάστηκε με μηχανικές δονήσεις, συχνότητας 35-40Ηζ, μετατόπισης 1.5mm και διάρκειας 7-12min. Στη λήξη του προγράμματος, εμφανίστηκε σημαντική αύξηση στην ΟΠ της οσφυϊκής μοίρας στην ομάδα άσκησης των υγιών μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών (γ>< 05), τάση αύξησης στην ομάδα των οστεοπορωτικών, διατήρηση της ΟΠ στις αντίστοιχες ομάδες δόνησης και μείωση στην ομάδα ελέγχου (ρ<05). Σημαντική βελτίωση της μέγιστης δύναμης στις εκτάσεις και τις κάμψεις γόνατος παρατηρήθηκε στις ομάδες άσκησης των υγιών και οστεοπορωτικών γυναικών και στην ομάδα δόνησης των υγιών γυναικών. Ως προς την αξιολόγηση της ευλυγισίας, σημειώθηκε αύξηση (/?< 05) στην ομάδα άσκησης των υγιών γυναικών μετά το τέλος του προγράμματος. Επίσης, στις ομάδες άσκησης παρατηρήθηκε σημαντική μείωση του υποδόριου λίπους στις υγιείς (ρ<.01) και τις οστεοπορωτικές (ρ<.05), ενώ στις ομάδες δόνησης δεν παρουσιάστηκε καμία σημαντική προσαρμογή στη σύσταση σώματος στη λήξη του προγράμματος. Συμπεραίνεται ότι ο συνδυασμός δύναμης και αερόβιας άσκησης μπορεί να συμβάλει στην πρόληψη της οστεοπόρωσης, στη μείωση του υποδόριου λίπους, στη βελτίωση της ευκαμψίας και της μυϊκής δύναμης σε υγιείς και οστεοπορωτικές γυναίκες, ενώ το πρόγραμμα με δονήσεις μπορεί να διατηρήσει την ΟΠ και να αυξήσει τη μυϊκή δύναμη αντίστοιχων ομάδων.