Προσαρμογές στη δραστηριότητα των ανταγωνιστών μυών κατα την εκτέλεση δυναμικών ασκήσεων σε αθλητές πετοσφαίρισης και παιδιά σχολικής ηλικίας

Abstract

Η αντιθετική προπόνηση περιλαμβάνει την εκτέλεση ενός σετ μιας άσκησης με ένα βαρύ φορτίο και κατόπιν την εκτέλεση ενός δεύτερου σετ της ίδιας ή άλλης άσκησης με ένα ελαφρύ φορτίο με στόχο την επίτευξη υψηλότερης απόδοσης κατά την εκτέλεση του δεύτερου σετ. Στην παρούσα διατριβή εξετάστηκε η επίδραση που είχαν, στα πλαίσια μιας προπονητικής μονάδας αντιθετικής προπόνησης, στην ισχύ και στην ηλεκτρομυογραφική δραστηριότητα (ΗΜΓ) των μυών του μηρού: ΐ) ο αριθμός των σετ σε σχέση με το φορτίο που χρησιμοποιήθηκε κατά την εκτέλεση του πρώτου σετ, ϋ) η διάρκεια του διαλείμματος μεταξύ των δύο σετ ασκήσεων σε σχέση με το φορτίο που χρησιμοποιήθηκε στο πρώτο σετ, iii) η εκτέλεση σετ με εναλλαγή φορτίων (βαρύ - ελαφρύ - βαρύ ή ελαφρύ - βαρύ - ελαφρύ) έναντι της εκτέλεσης σετ με σταθερά φορτία. Επιπλέον, μελετήθηκε η επίδραση της διάρκειας του διαλείμματος μεταξύ βαρέος και ελαφρού φορτίου, κατά την εκτέλεση άσκησης για τα άνω άκρα από έφηβους αθλητές, στην παραγόμενη ισχύ κατά την εκτέλεση με ελαφρύ φορτίο. Για τη διερεύνηση του πρώτου ζητήματος, 22 πετοσφαιριστές (21,3±1,2 ετών) χωρίσθηκαν σε δύο ομάδες και στα πλαίσια 4 ενοτήτων όπου εναλλάσσονταν 6 επαναλαμβανόμενα άλματα με το φορτίο που παράγονταν η μέγιστη ισχύς για τη μια ομάδα και 3 εκρηκτικά ημικαθίσματα με το 90% της μίας μέγιστης επανάληψης (1-ΜΕ) για την άλλη ομάδα με 3 κάθετα άλματα με ταλάντευση (AT). Στο σύνολο του δείγματος το AT κατά τη 1η ενότητα ήταν υψηλότερο (/?<0,05) των αλμάτων μετά από τη γενική προθέρμανση και την τελευταία ενότητα κατά 3,1% και 2,94%, αντίστοιχα. Η ΗΜΓ των εκτεινόντων την κνήμη μετά από την προθέρμανση ήταν υψηλότερη (ρ<0,05) από την ΗΜΓ των τριών τελευταίων ενοτήτων. Για τη διερεύνηση του δεύτερου ζητήματος 12 πετοσφαιριστές (26,08±3,25 ετών) εκτέλεσαν 1 σετ 6 αλμάτων με το φορτίο: α) που παράγονταν η μέγιστη ισχύς (ΦΜΙ), β) αυξημένο κατά 30% από το φορτίο της μέγιστης ισχύος (ΦΥ), γ) μειωμένο κατά 30% από το φορτίο της μεγίστης ισχύος (ΦΧ) και δ) δίχως φορτίο (ΦΕ). Κατά το 1°, 3°, 5°, 7° και 10° min της αποκατάστασης εκτέλεσαν επαναλαμβανόμενα άλματα (ΕΑ) δίχως φορτίο. Η ισχύς 5 min μετά από τη χρήση του ΦΥ υπερείχε (/?<0,05) της ισχύος μετά την προθέρμανση και τη χρήση του ΦΕ κατά 10,7% και 12,8%, αντίστοιχα. Η ΗΜΓ του τετρακέφαλου στο 3°, 5° και 10° min μετά από το ΦΥ και στο 5°, 7° και 10° min μετά από το ΦΧ υπερείχε (ρ<0,05) της ΗΜΓ μετά από το ΦΕ και μετά από την προθέρμανση. Για τη διερεύνηση του τρίτου ζητήματος 11 πετοσφαιριστές (25,9±3,2 ετών) εκτέλεσαν 5 σετ επαναλαμβανόμενων αλμάτων με πρόσθετο φορτίο με τέσσερις διαφορετικές αλληλουχίες φορτίων: α) όλα τα σετ με φορτίο κατά 30% ελαφρύτερο από αυτό που αποδίδονταν η μέγιστη ισχύς (ΕΕΕ), β) όλα τα σετ με φορτίο κατά 30% βαρύτερο από αυτό που αποδίδονταν η μέγιστη ισχύς (ΒΒΒ), γ) την εναλλαγή φορτίων από σετ σε σετ με το πρώτο σετ να εκτελείται με το ελαφρύ φορτίο (ΕΒΕ) και δ) την εναλλαγή φορτίων από σετ σε σετ με το πρώτο σετ να εκτελείται με το βαρύ φορτίο (ΒΕΒ). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ισχύς και η ΗΜΓ του τετρακέφαλου μηριαίου κατά την εκτέλεση των σετ με το χαμηλό φορτίο ήταν υψηλότερες (/?<0,05) μόνο όταν προηγούνταν εκτέλεση των σετ με βαρύ φορτίο. Σε κάθε άλλη περίπτωση δεν υπήρξε μεταβολή της ισχύος και της ΗΜΓ των μυών του μηρού (ρ>0,05). Για την επίτευξη του τέταρτου ζητήματος 11 έφηβοι πετοσφαιριστές (17,4±0,48 ετών) εκτέλεσαν 1 σετ 5 βαλλιστικών πιέσεων πάγκου με φορτίο 60% της 1-ΜΕ. Τρία λεπτά πριν και κατά το 3° και 5° min της αποκατάστασης αξιολογήθηκε η μέση ισχύς κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης 1 σετ 3 βαλλιστικών πιέσεων πάγκου με φορτίο 30% της 1 -ΜΕ. Ως συνθήκη ελέγχου ακολουθήθηκε η ίδια διαδικασία δίχως να εκτελεσθεί το σετ των 5 βαλλιστικών πιέσεων πάγκου με το 60% της 1-ΜΕ. Διαπιστώθηκε ότι κατά το 3° min και το 5° min της αποκατάστασης η ισχύς αυξήθηκε σε σχέση με την αρχική μέτρηση και τη συνθήκη ελέγχου (/?<0,05). Συμπεραίνεται ότι: ΐ) η νευρομυϊκή απόδοση των κάτω άκρων αυξάνεται άμεσα μετά από την εκτέλεση ενός μόνο σετ άσκησης είτε με μέτριο είτε με μέγιστο φορτίο, ϋ) όταν κατά τη διάρκεια ενός σετ βαλλιστικής άσκησης των κάτω άκρων χρησιμοποιούνται υπομέγιστα φορτία το διάλειμμα που πρέπει να μεσολαβήσει έως την εκτέλεση ενός σετ παρόμοιας άσκησης δίχως φορτίο πρέπει να είναι 5 min προκειμένου να αυξηθεί η νευρομυϊκή απόδοση, iii) η βαλλιστική προπόνηση με χαμηλά ή/και υπομέγιστα φορτία μπορεί να αυξήσει άμεσα τη νευρομυϊκή απόδοση των κάτω άκρων μόνον όταν τα φορτία εναλλάσσονται από σετ σε σετ με το υπομέγιστο να προηγείται του χαμηλού και ϊν) η αντιθετική προπόνηση σε έφηβους αθλητές αυξάνει την απόδοση στο άνω μέρος του σώματος όταν ο χρόνος αποκατάστασης μεταξύ ενός σετ βαλλιστικής άσκησης με μέτριο φορτίο με ένα σετ με χαμηλό φορτίο είναι 3-5 min.