Μελέτη της συναπτικής διεγερσιμότητας των CA1 πυραμιδικών νευρώνων της ραχιαίας και της κοιλιακής μοίρας του ιπποκάμπου

Abstract

Πρόσφατες πληροφορίες δείχνουν ότι ο ιππόκαμπος μπορεί να διαφοροποιείται λειτουργικά κατά μήκος του άξονά του. Θεωρείται δηλαδή ότι ο κοιλιακός ιππόκαμπος είναι αποσυνδεδεμένος από την υπόλοιπη δομή όσον αφορά τις ενδο- και εξωιπποκάμπειες διασυνδέσεις και μπορεί να λειτουργεί με ποιοτικά διαφορετικό τρόπο ή ακόμα και ανεξάρτητα από το ραχιαίο ιππόκαμπο. Πιο συγκεκριμένα, ο κοιλιακός ιππόκαμπος φαίνεται να εμφανίζει μεγαλύτερη διεγερσιμότητα σε σχέση με τον ραχιαίο. Έχει ήδη αναδειχθεί η μικρότερη αναστολή οφειλόμενη σε διέγερση των GABAa και GABAb υποδοχέων στον κοιλιακό ιππόκαμπο. Σκοπός της εργασίας ήταν η μελέτη της διαφοράς της μετασυναπτικής διέγερσης που οφείλεται στη δραστηριότητα των NMDA υποδοχέων των CA1 πυραμιδικών κυττάρων μεταξύ κοιλιακού και ραχιαίου ιπποκάμπου. Για το λόγο αυτό, πραγματοποιήθηκαν ενδοκυττάριες καταγραφές σε τομές ιπποκάμπου επίμυος και μελετήθηκαν τα μετασυναπτικά διεγερτικά δυναμικά που ελήφθησαν ύστερα από διέγερση των παραπλεύρων του Schaffer. Βρέθηκε ότι το πλάτος των διεγερτικών μετασυναπτικών δυναμικών ήταν σημαντικά μεγαλύτερο στον κοιλιακό (4,3 ± 0,6 mV) από ότι στον ραχιαίο ιππόκαμπο (2,1 ± 0,4 mV), ενώ η διάρκεια των δυναμικών δεν παρουσίαζε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο μοιρών του ιπποκάμπου (κοιλιακός: 52,0 ± 1,2 ms, ραχιαίος: 46,7 ± 3,2 ms). Αν και ο αριθμός των νευρώνων που χρησιμοποιήθηκαν ήταν μικρός {η = 6), τα παραπάνω ευρήματα συνηγορούν στην παρατηρούμενη μεγαλύτερη διεγερσιμότητα του κοιλιακού ιπποκάμπου σε σχέση με τον ραχιαίο.