Προσδιορισμός των ειδών του γένους Phytophthora σε απομονώσεις του παθογόνου από φυτά ανθούριου και διεφεμπάχιας

Abstract

Από ασθενή φυτά ανθούριου (Anthurium spp.) και διεφεμπάχιας (Dieffenbachia spp.) απομονώθηκαν μύκητες του γένους Phytophthora. Τα υποστρώματα τα οποία χρησιμοποιήθηκαν στις απομονώσεις ήταν τα στερεά : «Malt Extract Agar» του εμπορικού οίκου Amersham, «Corn (Maize) Meal Agar», «Εκλεκτικό Υλικό», «Oatmeal Agar», και τα υγρά : «Soil Extract» και «Pea broth». Από τη μελέτη των απομονώσεων Dl, D3, D4 και D5 (από φυτά διεφεμπάχιας) προέκυψαν τα εξής: Υπήρχαν σποριάγγεια με θηλή, αλλά και σποριάγγεια χωρίς θηλή. Η θηλή, σε όσα σποριάγγεια αυτή υπήρχε, ήταν πολλές φορές μεγάλου μήκους και η κορυφή της έτεινε να πάρει σφαιρικό σχήμα. Πολλά σποριάγγεια αποσπώνταν από τη μυκηλιακή υφή με μίσχο ενώ άλλα δεν αποσπώνταν. Οι μυκηλιακές υφές ήταν ακανόνιστου πλάτους με έντονες εγκολπώσεις. Χλαμυδοσπόρια υπήρχαν αρκετά χωρίς να είναι γνωστό εάν προέρχονταν από μυκηλιακές υφές που παρήγαν σποριάγγεια με θηλή ή χωρίς θηλή. Μερικές απομονώσεις έδειξαν ανάπτυξη του μυκηλίου τους στους 31,5°C, ενώ όταν οι ίδιες απομονώσεις υποβλήθηκαν κατ'επανάληψη στην ίδια θερμοκρασία δεν έδειξαν ίχνη ανάπτυξης. Ολες όμως οι απομονώσεις αναπτύχθηκαν ικανοποιητικά στους 29-30°C. Συμπέρασμα από όλα τα παραπάνω δεδομένα σε συνδυασμό με τα μορφολογικά και λοιπά χαρακτηριστικά των απομονώσεων Dl, D3, D4, D5 και εφόσον εφαρμόσθηκε ως κανόνας προσδιορισμού η κλείδα της G.Waterhouse (Key to the species of Phytophthora de Bary, 1963), είναι ότι πρόκειται για δύο διαφορετικά είδη του γένους Phytophthora Το ένα είδος, τα σποριάγγεια του οποίου στερούνται θηλής ανήκει σε μία από τις Ομάδες V ή VI, χωρίς να μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια (με πιθανότερα τα είδη: Ρ. cambivora, Ρ. cryptogea , Ρ. drechsleri). Το άλλο είδος, τα σποριάγγεια του οποίου φέρουν θηλή ανήκει στην Ομάδα II, χωρίς να μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια ακρίβεια (με πιθανότερα τα είδη: Ρ. citrophthora, Ρ. heveae και Ρ. palmivora). Από τη μελέτη των απομονώσεων Al, Α2 και A3 (από φυτά ανθούριου) προκύπτουν τα εξής: Τα σποριάγγεια τα οποία έφεραν θηλή, ήταν ποικίλου σχήματος, απιοειδή, ωοειδή, σφαιρικά και αποσπώνταν με μίσχο' Είχαν περισσότερο αυξημένη συχνότητα Μήκους x Πλάτους: 38 χ 30μιη και ο λόγος Μήκους/Πλάτους ήταν 1,4. Τα χλαμυδοσπόρια σχηματίζονταν άφθονα. Τα ανθηρίδια ήταν αμφίγυνα. Οι μυκηλιακές υφές είχαν ακανόνιστο πλάτος. Η μορφολογία του μυκηλίου της καλλιέργειας ήταν με λεπτές υφές και με μια ακανόνιστη μορφή ροζέτας. Η μέγιστη θερμοκρασία ανάπτυξης ήταν 37°C. Συμπέρασμα από όλα τα παραπάνω δεδομένα, σε συνδυασμό με τα μορφολογικά και λοιπά χαρακτηριστικά των απομονώσεων Al, Α2, A3 και εφόσον εφαρμόσθηκε ως κανόνας προσδιορισμού η κλείδα της G.Waterhouse (Key to the species of Phytophthora de Bary, 1963), είναι ότι το είδος στο οποίο ανήκουν οι παραπάνω απομονώσεις ανήκει στην Ομάδα II και είναι το Phytophthora parasitica Dastur,[συν.Phytophthora nicotianae Β. de Haan var. parasitica (Dastur)Waterh).