Η κοινωνική σημασία της άσκησης για όλους

Abstract

Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να δείξει, πως ένα ειδικό, απλό και ασφαλές, πρόγραμμα συστηματικής σωματικής δραστηριότητας, ήπιας έως μέτριας προσπάθειας, που ενισχύει αρμονικά την αερόβια ικανότητα (καρδιοανατυνευστική αντοχή), τη μυϊκή δύναμη και την ευλυ- γισία των μεγάλων αρθρώσεων, έχει ευεργετική επίδραση και σε ποιο βαθμό στην ποιότητα ζωής και στη κοινωνική συμπεριφορά υγιών ενηλίκων. Στα πλαίσια των εξετάσεων, οι μετρήσεις της μελέτης συνίστατο σε σωματομετρικό έλεγχο και λειτουργικές και κοινωνιολογικές αξιολογήσεις. Στη μελέτη πήραν μέρος τριακόσια (η=300) εμφανή υγιή ενήλικα άτομα, ηλικίας 35 έως 60 ετών. Από αυτά, τα διακόσια ήτα\> άνδρες (ποσοστό 67%) και τα εκατό γυναίκες (ποσοστό 33%), διαφορετικής επαγγελματικής απασχόλησης (δημόσιοι υπάλληλοι 34,7%, ιδιωτικοί υπάλληλοι 32,7 % και ελεύθεροι επαγγελματίες 32,7%). Η μέση ηλικία των μετεχόντων για τους άνδρες ήταν χ = 48.5 ±7.3 έτη, με μέσο όρο αναστήματος x =1.73 ±0.04 m και το αρχικό βάρος x = 82.16 ± 6 Kg και για τις γυναίκες η μέση ηλικία ήτα\> χ = 47.7 ±7.1 έτη, με μέσο όρο αναστήματος χ = 1.62 ±0.04 m και το βάρος χ = 68.3 ±5.5 Kg. Από τους μετέχοντες σχηματίσθηκαν δύο ομάδες, μία ερευνητική και μία ελέγχου. Η κάθε ομάδα απαρτίσθηκε από 100 άνδρες και 50 γυναίκες. Οι ομάδες χωρίστηκαν πριν την έναρξη της έρευνας, σε τέσσερις υποομάδες, σύμφωνα με την ηλικία και το φύλο (35 έως 48 και 49 έως 60 ετών), με μέσο όρο ηλικίας τα 42 και 55 έτη για τους άνδρες και τα 43 και 53 έτη για τις γυναίκες, αντίστοιχα Η ερευνητική ομάδα ακολούθησε ένα ειδικό πρόγραμμα σωματικής άσκησης, ήπιας έως μέτριας έντασης, χρονικής διάρκειας πέντε μηνών, με συχνότητα εξάσκησης τριών συνεδριών την εβδομάδα, με διάρκεια κάθε συνεδρίας 75 min. Η ομάδα ελέγχου δε μετείχε σε κανένα πρόγραμμα, συστηματικής άσκησης καθόλη τη διάρκεια της έρευνας. Το παρεμβατικό πρόγραμμα σωματικής όσκηΟής της ερευνητικής ομάδας περιελάμβανε στο 70 % του χρόνου ασκήσεις για τη βελτίωση της αερόβιας ικανότητας, στο 20 % του χρόνου ασκήσεις για την ενδυνάμωση των με- γάλ.ων μυϊκών ομάδων και το υπόλοιπο 10 % του χρόνου διατονικές ασκήσεις για τη βελτίωση της ευλ υγισίας. Όλοι οι μετέχοντες αξιολογήθηκαν, πριν και μετά την εφαρμογή του προγράμματος άσκησης, με τη βοήθεια μιας σειράς υπαίθριων δοκιμασιών, που συμπεριλαμβάλ’ονται στη δέσμη δοκιμασιών Eurofit For Adults (1988) σε πληθυσμιακές εργασίες, στις εξής πέντε παραμέτρους: • στην καρδιοαναπνευστική αχτοχή, βάσει της καλυπτόμενης απόστασης σε 6 min, • στη μυϊκή ισχύ των άνω άκρων, βάσει της απόστασης ρίψης ιατρικής μπάλας 3Kg με τα δύο χέρια πάνω από το κεφάλι, • στη μυϊκή ισχύ των κάτω άκρων, βάσει της απόστασης κατά το άλμα σε μήκος χωρίς φόρα, • στην αντοχή των κοιλιακών μυών, βάσει του αριθμού των αναδιπλώσεων του κορμού σε 30 sec, • στην ευλυγισία του κορμού, με δίπλωση του κορμού από την εδραία θέση. Για τη διερεύνηση της μεταβολής των κοινωνιολογικών χαρακτηριστικών χρησιμοποιήθηκαν ύστερα από προκαταρκτικά τεστς (Pre-tests) δυο ερωτηματολόγια, ένα αρχικό και ένα τελικό, με 14 κλειστές ερωτήσεις το καθένα, ομαδοποιημένες σε τέσσερις επιμέρους παράγοντες: • στην ανάπτυξη των κοινωνικών διαντιδράσεων, • στην απόδοση στον εργασιακό χώρο, • στην αντιμετώπιση των καθημερινών δραστηριοτήτων, • στη βελτίωση των ενδοοικογενειακών σχέσεων. Οι μετέχοντες στην ερευνητική ομάδα συμπλήρωσαν τα δύο ερωτηματολόγια (κάτω από συνθήκες προδιάθεσης) ανώνυμα. Το αρχικό πριν από την έναρξη του ερευνητικού προγράμματος άσκησης και το τελικό αμέσως μετά την ολοκλήρωσή του. Το αρχικό ερωτηματολόγιο αποσκοπούσε στο να διερευνήσει και να διαπιστώσει πώς αισθάνονταν οι μετέχοντες στην καθημερινή τους ζωή πριν από την εφαρμογή του προγράμματος άσκησης και το τελικό ερωτηματολόγιο συμπληρώθηκε για τη διερεύνηση και διαπίστωση του κατά πόσο η συμμετοχή τους στο πρόγραμμα αυτό συνέβαλε ή όχι στην καλύτερη ποιότητα της ζωής τους. Τα αποτελέσματα των μετρήσεων έδειξαν ότι όλα τα άτομα της ερευνητικής ομάδας, μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος αυτού, παρουσίασαν στατιστικά σημαντική βελτίωση (ρ<0.0 5) και στις πέντε (5) παραμέτρους που αξιολογήθηκαν. Η σημαντικότερη βελτίωση παρατηρήθηκε στους άνδρες και στις γυναίκες νεότερης ηλικίας (ρ<0.05). Η ομάδα ελέγχου δεν παρουσίασε καμία στατιστικά σημαντική βελτίωση (p=n.s) μεταξύ των δυο μετρήσεων. Από τα αποτελέσματα της έρευνας συμπεραίνεται ότι η συστηματική τακτική άσκηση, πέρα από την εξαιρετικά ευεργετική επίδραση στην απόκτηση και τη διατήρηση της φυσικής κατάστασης και της υγείας των ενηλίκων, αποτελεί και ανεκτίμητο κοινωνικό αγαθό, γιατί, με την άσκηση, αναμφίβολα, αλλάζει η ποιότητα της ζωής προς το καλύτερο, τόσο σε προσωπικό και οικογενειακό επίπεδο, όσο και στον ευρύτερο κοινωνικό και επαγγελματικό χώρο. Πιο συγκεκριμένα, με την αναζωογόνηση, την καλή ψυχολογική διάθεση, την ευεξία και την αυτοπεποίθηση, που σίγουρα δημιουργεί η σωματική άσκηση, διαπιστώνεται: • Βελτίωση των διαπροσωπικών κοινωνικών σχέσεων των ατόμων, τόσο στις καθημερινές κοινωνικές τους επαφές, όσο και στον εργασιακό τους χώρο, με τη δημιουργία ευκαιριών για ανάπτυξη καινούριων γνωριμιών και περαιτέρω εξέλιξη των διαπροσωπικών σχέσεων. • Σημαντική βελτίωση της απόδοσης στον εργασιακό χώρο. • Βελτίωση των ενδοοικογενειακών σχέσεων με αισθητά ενισχυμένη την ικανότητα αντιμετώπισης των καθημερινών αντίξοων καταστάσεων της ζωής. • the endurance of the abdominal muscles, by rbioldfififfhe body in 30 sec, • the flexibility of the body, by folding one’s body from steady position. Aiming at the investigation of the changes in the sociological features, we used, after some preceeding tests (Pre-tests), two questionnaires, an initial and a final one, including 14 closed questions, grouped into four divided factors: • development of social interactions, • performance at the working place, • dealing with everyday activities and • improvement of family relationships. The participants in the experimental group completed the two questionnaires anonymously (under conditions of predisposition), the initial one before the beginning of the inquiring athletic programme and the final one as soon as it was completed. The first questionnaire aimed at inquiring and finding out how the tested used to feel in their everyday life before the application of the exercise programme and the final one was filled in, in order to examined and show how their regular participation in it contributed or not to a better quality of life. The results of the measurements showed that after the completion of this programme all the persons of the experimental group showed statistically an important improvement (p<0.05) in all five parametres through which they have been assessed. The most important improvement has been observed in men and women of younger age (p<0.05). The control group didn’t show any statistically significant improvement (p=n.s), between the two measurements. It is concluded from the results of the research that a systematic regular exercise, besides the enormous beneficial influence that exerts on obtaining and keeping physical condition and health of the adults, also constitutes an invaluable social gift. That’s because our quality of life undoubtedly changes for the best by exercising and that concerns not only the personal - family level and environment but also the extensive social and professional area. More specifically, with invigoration, increased psychological diathesis, good health and self confidence, which exercise certainly creates, it can be deduced that: • Social relationships and reactions of the persons are being improved for the best not only in their everyday social intercourse but also in their working place by creating chances for the development of new acquaintances and further development of inter- personal relationships. • Performance at work is importantly being improved. • Family relationships are also invigorated with the increase of the participants ’ ability of dealing with everyday unfavorable situations of life.