Αυτοματισμοί άρδευσης υδροπονικής καλλιέργειας τομάτας σε υπόστρωμα περλίτη

Abstract

Οι θερμοκηπιακές καλλιέργειες στην Ελλάδα βρίσκονται σε συνεχή ανάπτυξη. Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερα θερμοκήπια επιλέγουν τη χρησιμοποίηση υδροπονικών συστημάτων που συμβάλλου στη μεγιστοποίηση της παραγωγής και στη βελτίωση των παραγόμενων προϊόντων. Ο βέλτιστος προγραμματισμός άρδευσης στις υδροπονικές είναι πολύ σημαντικός, εφόσον η διαχείριση της άρδευσης επηρεάζει το περιβάλλον της ριζόσφαιρας, το διαθέσιμο νερό του υποστρώματος και τη συγκέντρωση αλάτων σε αυτό. Η καλή κατανόηση της επίδρασης του ρυθμού άρδευσης στην ανάπτυξη και παραγωγή των φυτών τομάτας μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη καλύτερων συστημάτων άρδευσης. Ο σκοπός της παρούσας πτυχιακής διατριβής είναι να μελετηθεί η επίδραση της διαχείρισης άρδευσης στην ανάπτυξη και στην παραγωγή υδροπονικής καλλιέργειας τομάτας σε υπόστρωμα περλίτη. Πιο συγκεκριμένα, εξετάσθηκαν δύο τρόποι άρδευσης, η άρδευση με βάση την ηλιακή ακτινοβολία και η άρδευση με βάση την ηλιακή ακτινοβολία και την υγρασία του υποστρώματος, με σκοπό να βρεθεί η επίδραση που έχουν στο ύψος των φυτών, στον αριθμό των φύλλων, στον αριθμό των παραγόμενων καρπών, στη φυλλική επιφάνεια, στο βάρος των καρπών, καθώς και στη συνολική παραγωγή. Το πείραμα πραγματοποιήθηκε από το Φεβρουάριο έως το Μάιο του 2012 σε θερμοκήπιο των εγκαταστάσεων του αγροκτήματος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, οι οποίες βρίσκονται στην περιοχή του Βελεστίνου του Νομού Μαγνησίας. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ο τρόπος άρδευσης δεν είχε σημαντική επίδραση στο ύψος των φυτών, στον αριθμό των φύλλων και στο δείκτη φυλλικής επιφάνειας (LAI), αλλά είχε σημαντική επίδραση στον αριθμό και στο βάρος καρπών, καθώς και στην συνολική παραγωγή των φυτών.