Μελέτη της επίδρασης της μεθόδου διαχείρισης των απορροών στην παραγωγή και την ποιότητα υδροπονικής καλλιέργειας τομάτας

Abstract

Στην παρούσα διατριβή μελετάται η επίδραση της αλατότητας στην παραγωγή και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά φυτών τομάτας. Πιο συγκεκριμένα μελετάται ο τρόπος που πρέπει να διαχειριστούν τρία διαφορετικά υδροπονικά συστήματα, έτσι ώστε να μην αποτελεί πρόβλημα η συγκέντρωση της αλατότητας στο περιβάλλον της ρίζας. Τα τρία διαφορετικά συστήματα είναι το ανοικτό, το κλειστό και το ημίκλειστο. Στο ημίκλειστο σύστημα, η ανανέωση του θρεπτικού διαλύματος γίνεται κάθε φορά που η συγκέντρωση του νατρίου υπερβεί το ανώτατο όριο των 15 mmol 1 '. Το πείραμα πραγματοποιήθηκε στο Αγρόκτημα του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας, στο Βελεστίνο. Έτσι, παρακάτω γίνεται μία μικρή αναφορά στα θερμοκήπια του Ελλαδικού χώρου και στα συστήματα υδροπονίας που είναι πιο διαδεδομένα στους παραγωγούς αλλά και που χρησιμοποιούνται στο παρόν πείραμα. Ακολούθως παρατίθενται οι δυσμενείς επιπτώσεις, της υψηλής αλατότητας στο περιβάλλον της ρίζας, στα φυτά και γίνεται μια αναφορά στα μορφολογικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά των φυτών τομάτας. Επίσης, αφού παρουσιαστούν λεπτομερώς τα υλικά και οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για την διεκπεραίωση του πειράματος, ακολουθεί η παρουσίαση των αποτελεσμάτων. Τέλος παρατίθενται τα συμπεράσματα τα οποία συμφωνούν και με τα συμπεράσματα άλλων παρόμοιων πειραμάτων, στο ότι το κλειστό σύστημα, εκτός ότι είναι η πιο οικονομική μέθοδος, κάτω από την σωστή διαχείριση δίνει τα καλύτερα αποτελέσματα, όσον αφορά την ποιότητα.