Ανάπτυξη αρτιβλαστών για χρήση ως καλλωπιστικά

Abstract

Η παραγωγή και εμπορία γλαστρικών φυτών για διακόσμηση εσωτερικών χώρων αποτελεί ένα δυναμικό κλάδο της επιχειρηματικής ανθοκομίας που αντιμετωπίζει όμως πολλά προβλήματα στη χώρα μας και έχει σαφέστατα περιθώρια βελτίωσης. Το υψηλό κόστος παραγωγής και κατ' επέκταση το ακόμα υψηλότερο κόστος αγοράς από το καταναλωτικό κοινό, καθώς και οι υψηλές απατήσεις σε θρεπτικά στοιχεία, υπόστρωμα, καλλιεργητικές φροντίδες και φυτοπροστατευτικά, τα καθιστούν είδος πολυτελείας, παρά τα πολλαπλά οφέλη που αναμφισβήτητα παρέχει η παρουσία τους σε κλειστό χώρο. Τα ανωτέρω έχουν και σαν αποτέλεσμα την εισαγωγή πολλών γλαστρικών (τουλάχιστον σε μικρό μέγεθος φυτού) από το εξωτερικό με αντίστοιχη εξαγωγή συναλλάγματος. Αναζητώντας μια πιο προσιτή λύση για δημιουργία μικρών εστιών πρασίνου σε κλειστούς χώρους μελετήθηκε στην παρούσα εργασία η ανάπτυξη σποροφύτων και η εν δυνάμει χρήση τους ως καλλωπιστικά. Έγιναν συνολικά πέντε πειράματα στα οποία μελετήθηκε η συμπεριφορά των σποροφύτων ως προς την ανάπτυξη τους και καλλωπιστική εμφάνιση: α) σε διαφορετικού τύπου φυτοδοχεία (πλαστικά διαφανή πιάτα και δίσκους αλουμινίου), β) εφαρμογή παρεμποδιστή ανάπτυξης Cycocel σε δύο διαφορετικές συγκεντρώσεις, γ) ανάπτυξη σε διαφορετικά υποστρώματα (φαρμακευτικό βαμβάκι και απορροφητικό χαρτί), δ) ανάπτυξη παρουσία ή απουσία φωτός στο στάδιο του φυτρώματος και ε) η εφαρμογή κόκκινης χρωστικής ουσίας στους σπόρους κατά τη σπορά ή μετά από τέσσερις ημέρες. Στην πλειοψηφία τους οι σπόροι στα πλαστικά πιάτα παρουσίασαν μειωμένη βλαστικότητα και είχαν καχεκτική εμφάνιση σε σχέση με τα σπορόφυτα των δίσκων. Ο ψεκασμός με παρεμποδιστή ανάπτυξης δεν έφερε ουσιαστική αλλαγή στην ανάπτυξη των σποροφύτων. Οι σπόροι που σπάρθηκαν σε απορροφητικό χαρτί βλάστησαν 3 ημέρες αργότερα από αυτούς στο βαμβάκι, ενώ και η ανάπτυξη τους και η γενική τους εμφάνιση υπολειπόταν αρκετά σε σχέση με τα σπορόφυτα στο βαμβάκι. κάλυψη των σπόρων (σκότος) κατά τις 4 πρώτες ημέρες δεν επηρέασε τη βλαστικότητα ούτε τη μετέπειτα ανάπτυξη αλλά τα σπορόφυτα είχαν άσπρο-κίτρινο χρώμα και σταδιακά πρασίνιζαν, αλλά η διαφορά από τα σκούρου πράσινου χρώματος σπορόφυτα που αναπτύχθηκαν από την αρχή στο φως ήταν πάντα εμφανής. Η εφαρμογή της κόκκινης χρωστικής επηρέασε αρνητικά τη βλάστηση των σπόρων και η εμφάνιση των σποροφύτων ήταν πολύ καχεκτική, ενώ δεν επέφερε αλλαγή στο χρώμα τους όταν εφαρμόστηκε με τη σπορά. Στα σπορόφυτα που εφαρμόστηκε τέσσερις μέρες μετά τη σπορά παρατηρήθηκε πολύ ελαφρός ερυθρός μεταχρωματισμός στις κορυφές πιθανόν λόγω τοξικότητας. καλλιέργεια σποροφύτων ως καλλωπιστικά είναι ένας πολύ φθηνός τρόπος διακόσμησης εσωτερικών χώρων (γραφεία, δωμάτια ξενοδοχείων κ.ά.) και σίγουρα χρήζει περαιτέρω μελέτης στο μέλλον.