Η επίδραση της αυτο-ομιλίας τεχνικής υπόδειξης και της παρατήρησης προτύπου στη βελτίωση της τεχνικής και της επίδοσης νεαρών κολυμβητών ηλικίας 10-12 ετών

Abstract

Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να εξετάσει το είδος της ανατροφοδότησης (παρατήρηση προτύπου, αυτο-ομιλία τεχνικής υπόδειξης, παραδοσιακή διδασκαλία) που θα επιδράσει θετικά στη βελτίωση της τεχνικής, αλλά και της επίδοσης της χεριάς στο ύπτιο, νεαρών αθλητών κολύμβησης. Το δείγμα αποτέλεσαν 66 αρχάρια παιδιά 10 έως 12 ετών (ΜΟ=10,85, ΤΑ= 0,87). Οι συμμετέχοντες χωρίσθηκαν τυχαία σε τρεις ομάδες: ομάδα παρατήρησης προτύπου, (ΟΠΠ, Ν = 23), ομάδα αυτο-ομιλίας τεχνικής υπόδειξης (ΟΑ, Ν = 22) και ομάδα ελέγχου (ΟΕ, Ν = 21). Οι ασκούμενοι ακολούθησαν ένα πρόγραμμα εξάσκησης 6 εβδομάδων, με συχνότητα 3 προπονήσεων την εβδομάδα. Όλοι οι κολυμβητές υποβλήθηκαν σε τεστ αξιολόγησης της τεχνικής, τόσο στην αρχή όσο και στο τέλος της έρευνας, καθώς και δυο εβδομάδες μετά το πέρας αυτής (μέτρηση διατήρησης). Συγκεκριμένα αξιολογήθηκε η δεξιότητα «25 μέτρα ύπτιο με βαρελάκι στα πόδια», η οποία βιντεοσκοπήθηκε με ψηφιακή κάμερα και χρονομετρήθηκε με χρονόμετρο χειρός. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι κολυμβητές και των δύο πειραματικών ομάδων, είχαν τη μεγαλύτερη βελτίωση, σε σχέση με την τεχνική τους, αλλά όχι και με την επίδοσή τους, συγκριτικά με τους κολυμβητές της ομάδας ελέγχου. Συμπερασματικά, φαίνεται ότι ο τύπος ανατροφοδότησης που παρέχεται τόσο με τη μορφή της παρατήρησης προτύπου με ταυτόχρονη προφορική πληροφόρηση, όσο και με τη μορφή της αυτο-ομιλίας τεχνικής υπόδειξης είναι αποτελεσματικότερος από τον παραδοσιακό τύπο ανατροφοδότησης στη βελτίωση της τεχνικής.