Η επίδραση της ενεργούς συμμετοχής στο μάθημα της φυσικής αγωγής στη λειτουργική ικανότητα παιδιών και ενηλίκων ατόμων με νοηματική υστέρηση

Abstract

Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να μελετήσει την επίδραση ενός προγράμματος άσκησης στη λειτουργική ικανότητα και στη φυσική κατάσταση ατόμων με νοητική υστέρηση (ΝΥ) διαφορετικής ηλικίας. Στην έρευνα συμμετείχαν 10 άτομα, ηλικίας 11-40 ετών. Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε 2 πειραματικές ομάδες και μία ομάδα ελέγχου. Οι δύο πειραματικές ομάδες αποτελούνταν από 4 ενήλικες και 2 παιδιά ενώ η ομάδα ελέγχου από 4 ενήλικες. .Και οι δύο πειραματικές ομάδες ακολούθησαν πρόγραμμα εξάσκησης 10 εβδομάδων, με συχνότητα 3 φορές την εβδομάδα, διάρκειας 40 λεπτών. Η ομάδα ελέγχου δεν συμμετείχε στο πρόγραμμα εξάσκησης. Πραγματοποιήθηκαν τρεις μετρήσεις: πριν την έναρξη, αμέσως μετά το τέλος του προγράμματος και η τρίτη τέσσερις εβδομάδες μετά τη λήξη του. Η λειτουργική ικανότητα αξιολογήθηκε με: α) το «The timed up and go», β) με τη δυναμική και στατική ισορροπία και γ) τον οπτικοκινητικό συντονισμό. Η φυσική κατάσταση αξιολογήθηκε α) με την ευκαμψία και β) με την αερόβια ικανότητα. Από την ανάλυση των δεδομένων (κριτήριο Friedman) δεν προέκυψαν στατιστικά σημαντικές διαφορές (ρ>0,05) μεταξύ των μετρήσεων στις δύο ομάδες, αλλά και μεταξύ των ομάδων, σε καμία παράμετρο εκτός από μία δοκιμασία του οπτικοκινητικού συντονισμού. Πιο συγκεκριμένα στην ομάδα ενηλίκων της πειραματικής ομάδας, στη τρίτη δοκιμασία (ρίψη σε τοίχο) παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των μετρήσεων (ρ<0,05) .Το συμπέρασμα που προέκυψε από την παρούσα έρευνα ήταν ότι αφενός τα άτομα με νοητική υστέρηση που συμμετείχαν στο προγράμματα άσκησης για να βελτιώσουν τη λειτουργική τους ικανότητα και τη φυσική τους κατάσταση θα πρέπει η διάρκεια αυτών να είναι μεγαλύτερη των 10 εβδομάδων και αφετέρου ότι η απομάκρυνσή τους από τα προγράμματα άσκησης οδηγεί σε μείωση των επιδόσεών τους.