Τρόποι εκκίνησης του μαθήματος φυσικής αγωγής και κλίμα παρακίνησης

Abstract

Σκοπός της μελέτης αυτής ήταν να εξετάσει τη σχέση μεταξύ διαφορετικών τρόπων εκκίνησης του μαθήματος φυσικής αγωγής και της εσωτερικής παρακίνησης, τους προσωπικούς προσανατολισμούς και ιδιαίτερα το κλίμα παρακίνησης. Το δείγμα μας αποτέλεσαν 278 μαθητές Γυμνασίου (134 αγόρια και 138 κορίτσια) με μέσο όρο ηλικίας Μ=13,28±0,96. Η συλλογή των δεδομένων έγινε με τη χρήση ερωτηματολογίων λίγο μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι πιο διαδεδομένοι τρόποι για την έναρξη του μαθήματος ήταν το να παίρνει ο καθηγητής παρουσίες, να τους βάζει σε σειρές και να δίνει εξηγήσεις για το τι πρόκειται να περιλαμβάνει το μάθημα ενώ λιγότερο δημοφιλείς ήταν το να δίνει ο καθηγητής μια μπάλα αφήνοντας τους να παίξουν ότι θέλουν και να ξεκινάει το μάθημα με ένα πρωτότυπο παιχνίδι. Όλοι οι παράγοντες είχαν υψηλό βαθμό εσωτερικής συνοχής. Η ανάλυση των συσχετίσεων έδειξε ότι η θετική στάση των μαθητών/τριών προς την έναρξη του μαθήματος σε σειρές και παίρνοντας παρουσίες συσχετίζεται θετικά με το κλίμα παρακίνησης προσανατολισμένο στη μάθηση. Αντίθετα η θετική στάση των μαθητών/τριών προς την έναρξη του μαθήματος παίρνοντας μια μπάλα και παίζοντας ότι αυτοί θέλουν είχε αρνητική συσχέτιση με ένα κλίμα παρακίνησης προσανατολισμένο στη μάθηση. Η ανάλυση διακύμανσης έδειξε ότι υπήρξαν διαφορές ως προς το φύλο προς την έναρξη του μαθήματος με ένα πρωτότυπο παιχνίδι ενώ υπήρξαν διαφορές ως προς την τάξη στο κλίμα παρακίνησης προσανατολισμένο στη μάθηση και στο κλίμα παρακίνησης προσανατολισμένο στην επίδοση.