Ο ρόλος των καθηγητών φυσικής αγωγής στη διαμόρφωση θετικών ή αρνητικών σκέψεων των μαθητών

Abstract

Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η διερεύνηση της επιρροής των αναφορών (δηλώσεων, σχολίων) των καθηγητών Φυσικής Αγωγής στη διαμόρφωση θετικών ή αρνητικών σκέψεων των μαθητών. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 281 μαθητές της Ε’ και ΣΤ’ τάξης Δημοτικών Σχολείων του νομού της Θεσσαλονίκης. Οι μαθητές συμπλήρωσαν ένα υβριδικό ερωτηματολόγιο που προέκυψε από τον συνδυασμό των ακόλουθων τριών ερωτηματολογίων: του Athletes’ Positive and Negative Self-Talk Scale - κλίμακα θετικού και αρνητικού αυτοδιαλόγου αθλητών (APNSTS) (Θεοδωράκης, Ζουρμπάνος και Χατζηγεωργιάδης, 2004), του Coaches’ Positive and Negative Statements Scale (CPNSS) - κλίμακα θετικών και αρνητικών δηλώσεων του προπονητή (Θεοδωράκης και συν., 2004) το οποίο περιλαμβάνει επίσης δηλώσεις σε τροποποιημένη μορφή των γονέων και των συμμαθητών και του Coaching Behavior Questionnaire (CBQ) - κλίμακα συμπεριφοράς προπονητή (Williams, Jerome, Kenow, Rogers, Sartain και Darland, 2003), προσαρμοσμένο στα ελληνικά από τους Ζουρμπάνο, Θεοδωράκη και Χατζηγεωργιάδη (2004). Όπου χρειάστηκε οι ερωτήσεις των προαναφερθέντων ερωτηματολογίων τροποποιήθηκαν κατάλληλα προκειμένου να εκτιμηθούν: η συχνότητα θετικού και αρνητικού αυτοδιαλόγου των μαθητών κατά τη διάρκεια του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής, η συχνότητα θετικών και αρνητικών αναφορών των “σημαντικών άλλων” και η αντίληψη των μαθητών για τη συμπεριφορά των καθηγητών Φυσικής Αγωγής κατά τη διεξαγωγή του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής. Από τα αποτελέσματα διαπιστώθηκε ότι οι μαθητές αντιλαμβάνονται τη συμπεριφορά των καθηγητών Φυσικής Αγωγής περισσότερο ως θετική παρά αρνητική. Επίσης, φάνηκε ότι οι θετικές σκέψεις των μαθητών σχετίζονται θετικά με τις θετικές αναφορές των “σημαντικών άλλων” ενώ βρέθηκαν να μη σχετίζονται οι αρνητικές αναφορές με τις αρνητικές σκέψεις. Επιπλέον από τις τρεις ομάδες (γονείς, καθηγητές Φυσικής Αγωγής και συμμαθητές) που εξετάστηκαν διαπιστώθηκε ότι οι γονείς είναι περισσότερο θετικοί στις αναφορές τους (σχετικά με το μάθημα της Φυσικής Αγωγής), ακολουθούν οι καθηγητές Φυσικής Αγωγής (Κ.Φ.Α) και οι συμμαθητές εμφανίστηκαν με τις λιγότερο θετικές αναφορές. Αντίθετη εικόνα παρουσιάστηκε στις αρνητικές αναφορές όπου οι συμμαθητές φάνηκαν πιο αρνητικοί από τους καθηγητές και οι τελευταίοι πιο αρνητικοί από τους γονείς των παιδιών. Τέλος, οι μαθητές διαχωρίστηκαν σε τρεις ομάδες σύμφωνα με τις ώρες συμμετοχής σε δραστηριότητες εκτός σχολείου σε οργανωμένο σύλλογο την εβδομάδα (ομάδα 1: καθόλου ασχολία, ομάδα 2:1-3 ώρες, ομάδα 3: 4 και πάνω ώρες). Μετά τη σύγκριση των τριών ομάδων που προέκυψαν εξήχθη το συμπέρασμα ότι τα παιδιά που ασχολούνται από τέσσερις ώρες και πάνω εβδομαδιαίος σε αθλητικές δραστηριότητες εκτός του σχολείου κάνουν περισσότερες θετικές σκέψεις σε σύγκριση με τα παιδιά που δεν αθλούνται επιπλέον ώρες σε οργανωμένο σύλλογο. Εν κατακλείδι τα αποτελέσματα δείχνουν τη σημαντικότητα της συμπεριφοράς και των δηλώσεων των καθηγητών Φυσικής Αγωγής καθώς και των ' 'σημαντικών άλλων" στη διαμόρφωση θετικών σκέψεων των μαθητών κατά τη διάρκεια του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής.