Στόχοι, πιστεύω και συναισθήματα στο μάθημα της φυσικής αγωγής και στη ζωή

Abstract

Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να εξετάσει τις σχέσεις μεταξύ διαφόρων μεταβλητών (στόχοι, πιστεύω, συναισθήματα) στο μάθημα της φυσικής αγωγής, καθώς επίσης και την αλληλεπίδραση που υπάρχει ανάμεσα στις μεταβλητές αυτές σε ένα γενικότερο επίπεδο, δηλαδή στη ζωή. Η διερεύνηση των παραπάνω σχέσεων έγινε στα πλαίσια του πολυδιάστατου ιεραρχικού μοντέλου των στόχων. Στην έρευνα συμμετείχαν 658 (η=658) μαθητές και μαθήτριες. Διακόσιοι επτά (η=207) μαθητές και μαθήτριες ήταν της Στ' Δημοτικού, διακόσιοι τριάντα ένα (η=231) της Β' Γυμνασίου και οι υπόλοιποι διακόσιοι είκοσι (α=220) της Α' Λυκείου. Η συλλογή των δεδομένων έγινε με τη βοήθεια ερωτηματολογίων. Από τα αποτελέσματα επιβεβαιώθηκε η δομική εγκυρότητα και η αξιοπιστία των κλιμάκων που χρησιμοποιήθηκαν. Επίσης, από την ανάλυση των συσχετίσεων διαπιστώθηκε πως τα παιδιά που είχαν ως στόχο την προσωπική τους βελτίωση, πίστευαν πως η κοινωνική προσφορά και η κατανόηση του κόσμου και της επιστήμης πρέπει να αποτελούν τις πρωτεύουσες αξίες του ανθρώπου, ενώ για το μάθημα της φυσικής αγωγής πίστευαν πως η αξία του έγκειται στο να προάγει την άσκηση σαν τρόπο ζωής και να δημιουργεί καλούς και υπεύθυνους πολίτες. Αντίθετα, τα παιδιά που στη ζωή τους είχαν προσανατολισμό στην ενίσχυση ή προστασία του εγώ τους, πίστευαν ότι σκοπός της φυσικής αγωγής και της ζωής είναι η επαγγελματική και οικονομική καταξίωση και ο ανταγωνισμός. Ακόμη, διαπιστώθηκε πως ο στόχος για προσωπική βελτίωση συνεπάγεται θετικά συναισθήματα, ενώ ο στόχος στο εγώ συνεπάγεται και αρνητικά συναισθήματα. Συμπερασματικά, η παρούσα έρευνα υποδεικνύει την ανάγκη υιοθέτησης του στόχου για προσωπική βελτίωση και για μάθηση, τόσο στο χώρο της φυσική αγωγής, όσο και της εκπαίδευσης γενικότερα.