Η επίδραση του προγράμματος "αγωγή υγείας - δεξιότητες για παιδιά δημοτικού" στην αντίληψη των γονέων για διαστάσεις της σχετιζόμενης με την υγεία ποιότητας ζωής των παιδιών τους

Abstract

Η αντίληψη για την ποιότητα ζωής του ατόμου περιλαμβάνει τόσο υποκειμενικές κρίσεις (πώς το ίδιο το άτομο την αντιλαμβάνεται) όσο και αντικειμενικές (από τις εκτιμήσεις των εξωτερικών συνθηκών). Σκοπός της έρευνας ήταν να διερευνηθεί η επίδραση του σχολικού προγράμματος Αγωγής Υγείας «Δεξιότητες για παιδιά Δημοτικού» στις αντιλήψεις των γονέων για τη, σχετιζόμενη με την υγεία, ποιότητα ζωής παιδιών ηλικίας 10-12 ετών. Έλαβαν μέρος 219 γονείς παιδιών Ε' και Στ' τάξης, δημοτικών σχολείων της Νότιας και Βόρειας Ελλάδας. Εκατόν εννέα από αυτούς (η=109) που είχαν παιδιά που συμμετείχαν στο πρόγραμμα, διάρκειας 5 μηνών (45 λεπτό / εβδομαδιαία για 20 εβδομάδες), αποτέλεσαν την πειραματική ομάδα, ενώ εκατόν δέκα από αυτούς (η= 110) είχαν παιδιά που δε συμμετείχαν σ’ αυτό (ομάδα ελέγχου). Για την αξιολόγηση της σχετιζόμενης με την υγεία ποιότητας ζωής, χρησιμοποιήθηκε το Kidscreen (Ravens- Sieberer, Schmidt, Gosch, Erhart, Petersen, & Bullinger, 2007), το οποίο έχει δέκα διαστάσεις: (Ι)Σωματική Ευεξία, (2)Ψυχολογική Ευεξία, (3)Διάθεση και Συναισθήματα, (4)Αντίληψη Εαυτού, (5)Αυτονομία, (ό)Οικογενειακή Ζωή, (7)Οικονομικοί Πόροι, (8)Συνομήλικοι, (9)Σχολικό Περιβάλλον και (ΙΟ)Κοινωνική Αποδοχή. Κάθε διάσταση περιλαμβάνει 3 έως 7 ερωτήσεις οι οποίες απαντώνται σε πεντάβαθμη κλίμακα Likert. Οι υψηλότερες τιμές αντανακλούν και υψηλότερη ικανοποίηση. Για την επεξεργασία των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε ανάλυση διακύμανσης για επαναλαμβανόμενες μετρήσεις (Repeated Measures ANOVA). Από τα αποτελέσματα διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική βελτίωση των αντιλήψεων των γονέων της πειραματικής ομάδας στις διαστάσεις 1,2,5,6,8,9,10 του ερωτηματολογίου. Στις ίδιες διαστάσεις διαπιστώθηκε σημαντική βελτίωση και της αντίληψης των γονέων της ομάδας ελέγχου, αν και μικρότερη. Επίσης, από την ανάλυση συνδιακύμανσης φάνηκε ότι στις διαστάσεις 4 και 7 η πειραματική ομάδα είχε σημαντικά καλύτερες αντιλήψεις, στην τελική αξιολόγηση, από ότι οι γονείς της ομάδας ελέγχου ενώ οι δύο ομάδες δεν διέφεραν στη διάσταση 3. Επομένως, ένα ανάλογο πρόγραμμα μπορεί να επηρεάσει θετικά τις αντιλήψεις των γονέων για την ποιότητα ζωής των παιδιών τους.