Η επίδραση του αυτοδιαλόγου στην απόδοση και μάθηση του σερβίς και στην αυτοαποτελεσματικότητα αθλητριών πετοσφαίρισης

Abstract

Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να διερευνήσει την επίδραση του αυτο- διαλόγου στη βελτίωση της απόδοσης και της αυτό-αποτελεσματικότητας της δεξιότητας του σερβίς στην Πετοσφαίριση. Το δείγμα αποτέλεσαν 49 αθλήτριες της Πετοσφαίρισης 13 χρόνων (ΜΟ =13.6, ΤΑ=0.86) και προπονητικής εμπειρίας 2 ετών (ΜΟ=2,11, ΤΑ=0,68), οι οποίες διδάχθηκαν την τεχνική του σερβίς από πάνω (τένις περιστρεφόμενο). Το δείγμα χωρίστηκε τυχαία σε δυο ομάδες, πειραματική Ν=24 (αυτοδιάλογος για βελτίωση τεχνικής ΟΑΤ) και ομάδα ελέγχου Ν=25 (παραδοσιακή εξάσκηση ΟΕ). Οι αθλήτριες ακολούθησαν ένα πρόγραμμα εξάσκησης 4 εβδομάδων, με δυο προπονητικές μονάδες την εβδομάδα διάρκειας 60' με στόχο τη μάθηση της δεξιότητας του σερβίς. Οι ασκούμενες της πειραματικής ομάδας πριν εκτελέσουν τη δεξιότητα χρησιμοποιούσαν αυτοδιάλογο τεχνικής, ενώ της ομάδας ελέγχου ελάμβαναν προφορική ανατροφοδότηση (γνώση απόδοσης και αποτελέσματος) από τον προπονητή. Οι ασκούμενες αφού βιντεοσκοπήθηκαν, αξιολογήθηκαν στα 5 σημεία της δεξιότητας από έναν έμπειρο παρατηρητή, αφού εξετάσθηκε η εσωτερική του αξιοπιστία. Υπήρξαν τρεις περίοδοι μέτρησης, πριν, μετά και μια εβδομάδα μετά την παρέμβαση χωρίς εξάσκηση για να διαπιστωθεί η μάθηση της δεξιότητας. Επίσης οι ασκούμενες συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο αυτο-αποτελεσματικότητας στην αρχή και στο τέλος της παρέμβασης. Τα αποτελέσματα έδειξαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στη μάθηση της δεξιότητας και στη βελτίωση της αυτο- αποτελεσματικότητας μεταξύ των ομάδων. Συμπερασματικά οι ασκούμενες της ομάδας του αυτοδιαλόγου τεχνικής έμαθαν τη δεξιότητα του σερβίς και βελτίωσαν την αυτο-αποτελεσματικότητά τους. Προτείνεται οι προπονητές να χρησιμοποιούν τον αυτοδιάλογο για να ενισχύσουν τη μάθηση και την αυτό-αποτελεσματικότητα των αθλητών τους.