Αξιολόγηση της κόπωσης των εισπνευστικών μυών σε δοκιμασία κολύμβησης 400 μέτρων

Abstract

Σκοπός της εργασίας ήταν η αξιολόγηση της δύναμης των εισπνευστικών μυών στη διάρκεια και μετά από δοκιμασία 400 μέτρων ελεύθερης κολύμβησης. Έντεκα κολυμβητές-τριες αγωνιστικού επιπέδου (5 γυναίκες, 6 άνδρες) ηλικίας 17.6±0.8 ετών (mean±SE), αρχικά εκτέλεσαν δοκιμασία μέγιστης προσπάθειας 400 μέτρων ελεύθερης κολύμβησης (296±4.76s). Για την αξιολόγηση της κόπωσης των εισπνευστικών μυών κατά τη διάρκεια των 400 μέτρων, οι συμμετέχοντες εκτέλεσαν σε διαφορετικές ημέρες δοκιμασίες 300, 200 και 100 μέτρων με ταχύτητα και συχνότητα χεριάς αντίστοιχες με αυτές στη δοκιμασία των 400 μέτρων. Η μέγιστη εισπνευστική πίεση (Plmax) από τον υπολειπόμενο όγκο αξιολογήθηκε με τη χρήση φορητού μετρητή στοματικών πιέσεων, πριν κι αμέσως μετά από κάθε δοκιμασία. Η ανάλυση διακύμανσης για επαναλαμβανόμενες μετρήσεις σε ένα παράγοντα χρησιμοποιήθηκε για τη στατιστική επεξεργασία των αποτελεσμάτων. Σε σύγκριση με τις τιμές ηρεμίας (141 ±8.9 cmH20), η Plmax παρέμεινε αμετάβλητη μετά τα 100 και 200 μέτρα (ρ>0.05). Στατιστικά σημαντική μείωση της Plmax παρουσιάστηκε μετά τα 300 (119±7 cmH20, ρ<0.05) και 400 μέτρα (118±9.9 cmH20, ρ<0.05). Κατά τη διάρκεια 400 μέτρων κολύμβησης μέγιστης προσπάθειας, σημαντική μείωση της δύναμης των εισπνευστικών μυών εμφανίζεται μετά τα 300 μέτρα, γεγονός το οποίο θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στην προπόνηση που στοχεύει στη βελτίωση της κολυμβητικής επίδοσης.