Κινητική απόδοση και τάση για ατυχήματα στην προσχολική και πρώτη σχολική ηλικία

Abstract

Τα ατυχήματα και οι τραυματισμοί αποτελούν πρωταρχικά αίτια θανάτου στην παιδική ηλικία παγκοσμίως και συχνά προκαλούν ανικανότητα. Σκοπός της μελέτης ήταν η καταγραφή των ατυχημάτων που συμβαίνουν στο σχολικό περιβάλλον και ο έλεγχος της σχέσης τους με την κινητική ικανότητα. Το δείγμα της πρώτης μελέτης αποτέλεσαν 220 συμβάντα ατυχημάτων τα χαρακτηριστικά των οποίων καταγράφηκαν με ειδικό ερωτηματολόγιο. Το δείγμα της δεύτερης μελέτης αποτέλεσαν 36 μαθητές, 17 από τους οποίους συμμετείχαν σε πάνω από ένα ατυχήματα, και 19 δεν συμμετείχαν σε ατυχήματα κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς. Οι μαθητές αξιολογήθηκαν με το ΚΤΚ, παράλληλα με την καταγραφή των ατυχημάτων τους. Από τα αποτελέσματα φάνηκε ότι πιο συχνά συνέβαιναν ατυχήματα στο διάλειμμα, στην αυλή του σχολείου, σε επιφάνεια από άσφαλτο και στεγνή ενώ οι μαθητές έτρεχαν και δεν χρησιμοποιούσαν εξοπλισμό. Το μεγαλύτερο ποσοστό των δραστηριοτήτων δεν ήταν οργανωμένες από κάποιο ενήλικα όμως υπήρχε παρουσία ενήλικα στο χώρο. Πιο συχνός μηχανισμός τραυματισμού ήταν οι συγκρούσεις. Συνήθως συνέβαιναν μικροτραυματισμοί, κυρίως στο κεφάλι. Όσο καλύτερη ήταν η επίδοση στο κινητικό τεστ, τόσο περισσότερα τα ατυχήματα που παρουσίασαν οι μαθητές. Συμπερασματικά, το υψηλό επίπεδο κινητικής ικανότητας και συναρμογής φαίνεται να αποτελεί παράγοντα πρόκλησης ατυχήματος.