Αξιοπιστία μεθόδων αξιολόγησης της ισορροπίας σε παιδιά με εγκεφαλική παράλυση

Abstract

Η εκτίμηση της ισορροπιστικής ικανότητας σε παιδιά με εγκεφαλική παράλυση (ΕΠ) είναι μια δύσκολη και εξαιρετικά σύνθετη διαδικασία. Ακόμη πιο δύσκολη είναι η προσπάθεια αξιολόγησης των αποτελεσμάτων κάποιας θεραπευτικής παρέμβασης σ’ αυτούς τους ασθενείς. Στη διεθνή βιβλιογραφία αναφέρονται ποικίλες μέθοδοι αξιολόγησης της ισορροπίας, σχεδόν καμία όμως δεν έχει κλινική χρησιμότητα κι εφαρμογή σε παιδιά με ΕΠ. Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η εφαρμογή τριών δοκιμασιών αξιολόγησης της ισορροπίας (BBS, TUG και ΒΟΤΜΡ) σε παιδιά με ΕΠ, καθώς και η αξιολόγηση τους ως προς την αξιοπιστία τους. Μεθοδολογία: Ο έλεγχος της αξιοπιστίας των τεστ στηρίχτηκε στη διαδοχική εφαρμογή τους σε 20 παιδιά με ΕΠ, στο μικρό χρονικό διάστημα της ίδιας ημέρας και της μιας εβδομάδας, ώστε να τεκμηριωθεί η ικανότητά τους να δίνουν τα ίδια αποτελέσματα σε σταθερό δείγμα (test - retest reliability). Η στατιστική ανάλυση βασίστηκε σε ανάλυση διακύμανσης ως προς δύο παράγοντες (two-way ANOVA) για να διαπιστωθεί αν υπάρχει στατιστικά σημαντική διαφοροποίηση στις επιδόσεις των παιδιών σε κάθε τεστ, καθώς και ανάλυση διακύμανσης για επαναλαμβανόμενες μετρήσεις (ANOVA repeated measures) για τον έλεγχο της επίδρασης του τύπου της ΕΠ στους μέσους όρους των επιδόσεων για κάθε τεστ. Αποτελέσματα: Δεν διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στις επιδόσεις μεταξύ των μετρήσεων, ενώ αντίθετα βρέθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές των επιδόσεων των παιδιών και στα τρία τεστ ανάλογα με τον τύπο της εγκεφαλικής τους παράλυσης. Συμπεράσματα: Οι δοκιμασίες BBS, TUG και ΒΟΤΜΡ αποτελούν κλινικά αξιόπιστες και έγκυρες δοκιμασίες, ικανές να προσδιορίσουν αντικειμενικά την ποσοτική μεταβολή της ισορροπιστικής ικανότητας του εξεταζόμενου παιδιού με ΕΠ.