Η επίδραση της έκκεντρης άσκησης σε δείκτες μυϊκής βλάβης και οξειδωτικού στρες σε άτομα με έλλειψη του ενζύμου αφυδρογονάση της 6-φωσφορικής γλυκόζης (G6PD)

Abstract

Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να διερευνήσει αν η έκκεντρη άσκηση προκαλεί μεγαλύτερη μυϊκή βλάβη και εκδήλωση οξειδωτικού στρες σε άτομα με έλλειψη του ένζυμου G6PD. Στην έρευνα συμμετείχαν 9 άνδρες με έλλειψη του ένζυμου G6PD και 9 άνδρες με κανονική δραστικότητα του ένζυμου. Οι συμμετέχοντες εκτέλεσαν μια συνεδρία έκκεντρης άσκησης σε ισοκινητικό δυναμόμετρο η οποία αποτελείτε από 5 σετ των 15 μέγιστων έκκεντρων μυϊκών συστολών του τετρακέφαλου μηριαίου μυός. Για την εκτίμηση της προκληθείσας μυϊκής βλάβης έγινε μέτρηση της μέγιστης ισομετρικής δύναμης, του εύρους κίνησης του μυός (ROM), της υποκειμενικής αντίληψης του καθυστερημένου μυϊκού πόνου (DOMS) και της δραστικότητας της κρεατινικής κινάσης (CK) πριν, αμέσως μετά, την 1,2, 3, 4, και 5 μέρα μετά το τέλος της άσκηση. Στα ίδια χρονικά σημεία έγιναν αιμοληψίες και μετρήθηκαν η ολική αντιοξειδωτική ικανότητα, η ανηγμένη γλουταθειόνη, η χολερυθρίνη και το ουρικό οξύ. Ανάλυση διακύμανσης 2 παραγόντων ANOVA (ομάδα χ χρόνος) με επαναλαμβανόμενες μετρήσεις και στους δυο παράγοντες χρησιμοποιήθηκε για την ανάλυση της μέγιστης ισομετρικής δύναμης, του ROM, του DOMS καθώς και για την ανάλυση των αντιοξειδωτικών μορίων. Η δραστικότητα της CK αναλύθηκε με το μη παραμετρικό Friedman's test. Αν υπήρχε σημαντική αλληλεπίδραση συνδυασμένες συγκρίσεις γίνονταν μέσω της απλής ανάλυσης της κυρίας επίδρασης. Η έκκεντρη άσκηση επέφερε στατιστικά σημαντική πτώση της μέγιστης ισομετρικής δύναμης (ρΟ.ΟΟΙ) (κύρια επίδραση χρόνου), μείωση του ROM (ρ<0.05) (κύρια επίδραση χρόνου), άυξηση του DOMS κατά την βάδιση (ρ<0.001) (κύρια επίδραση χρόνου), και κατά την ψηλάφηση (ρ<0.001) (κύρια επίδραση χρόνου), καθώς και αύξηση στη δραστικότητα της CK (ρ<0.05) (κύρια επίδραση χρόνου και ομάδας). Επιπλέον η άσκηση επέφερε αύξηση της ολικής αντιοξειδωτικής ικανότητας (ρ<0.05) (κύρια επίδραση χρόνου), της ανηγμένης γλουταθειόνης (ρ<0.05) (κύρια επίδραση ομάδας), και αύξηση του ουρικού οξέος (ρ<0.05) (κύρια επίδραση χρόνου και ομάδας). Άτομα με έλλειψη του G6PD δεν φαίνεται να υπόκεινται σε μεγαλύτερη μυϊκή βλάβη η οξειδωτικό στρες σε σχέση με τα άτομα με κανονική δραστικότητα του ένζυμου.