Μονάδες αφαλάτωσης στην Ελλάδα: αποτύπωμα άνθρακα

Abstract

Η έλλειψη φρέσκου νερού είναι ένα από τα κυριότερα προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας. εκρηκτική αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού, σε συνδυασμό με τη κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη έχει οδηγήσει σε μια αυξανόμενη απαίτηση νερού, καθιστώντας την έλλειψη του κρίσιμο θέμα για τις χώρες όπως την Ελλάδα. αφαλάτωση του νερού της θάλασσας είναι κατάλληλη για τον ανεφοδιασμό των ξηρών περιοχών της χώρας με πόσιμο νερό και καθίσταται κυρίαρχη εναλλακτική λύση στην παραγωγή πόσιμου νερού, αλλά μπορεί να είναι εξαιρετικά ενεργοβόρα. Από την άλλη, οι πρωτοβουλίες σχετικά με τη παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας ωθούν για τις βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις που θα παραγάγουν τις ελάχιστες ή αμελητέες ποσότητες του C02 για να αποτρέψουν τους όρους αλλαγής κλίματος. Στη παρούσα εργασία, πραγματοποιούμε μια έρευνα για διάφορες μονάδες αφαλάτωσης στην Ελλάδα και μελετάμε τα μοτίβα της ενεργειακής τους κατανάλωσης, σε μια προσπάθεια να καθορίσουμε το αποτύπωμα άνθρακα αυτών. Προσδιορίζουμε τις τάσεις σχετικά με τη θέση και το μέγεθος των μονάδων αφαλάτωσης, τη κατάσταση του εξοπλισμού, την εποχικότητα της παραγωγής νερού, το τύπο καυσίμων που χρησιμοποιούνται από τις εγκαταστάσεις παραγωγής ενέργειας και άλλους σχετικούς με την ενέργεια παράγοντες.