Μη συμβατικός χαρακτηρισμός τοπογραφίας κατεργασμένων επιφανειών

Abstract

Η αξιολόγηση της τραχύτητας επιφάνειας είναι πολύ σημαντική για πολλά θεμελιώδη προβλήματα όπως η τριβή, η παραμόρφωση επαφών, η θερμική και η ηλεκτρική αγωγιμότητα, η στιβαρότητα των ενώσεων κ.α. Γι’ αυτό το λόγο, η επιφανειακή τραχύτητα έχει αποτελέσει το αντικείμενο των πειραματικών και θεωρητικών ερευνών εδώ και δεκαετίες. Η πραγματική γεωμετρία της επιφάνειας είναι τόσο περίπλοκη που ένας πεπερασμένος αριθμός παραμέτρων δεν μπορεί να παρέχει μια πλήρη περιγραφή. Με την αύξηση των χρησιμοποιούμενων παραμέτρων, μπορεί να ληφθεί μια ακριβέστερη περιγραφή. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τις νέες παραμέτρους στην αξιολόγηση της επιφάνειας. Οι παράμετροι τραχύτητας επιφάνειας είναι ταξινομούνται κανονικά σε τρεις ομάδες σύμφωνα με τη λειτουργία της. Αυτές οι ομάδες ορίζονται ως οι παράμετροι εύρους, οι παράμετροι διαστήματος και οι υβριδικές παράμετροι. Τα τελευταία χρόνια, πέρα από τις παραπάνω συμβατικές μεθόδους, έχουν αναπτυχθεί και άλλες μη συμβατικές μέθοδοι για τον χαρακτηρισμό της γεωμετρίας των κατεργασμένων επιφανειών. Στην εργασία αυτή θα μας απασχολήσουν οι μη συμβατικές παράμετροι χαρακτηρισμού της τραχύτητας όπως το μήκος συσχέτισης, η fractal dimension, η comer frequency, η φασματική πυκνότητα ισχύος καθώς επίσης και οι wavelet. Ειδικότερα, για τον υπολογισμό τον παραπάνω παραμέτρων αναπτύχθηκε πρόγραμμα στον Η/Υ και έπειτα έγινε σύγκριση των αποτελεσμάτων με τους αντίστοιχους υπολογισμούς ήδη υπάρχοντος λογισμικού που συνοδεύει το τραχύμετρο του εργαστηρίου “Μηχανουργικών Κατεργασιών” για τις διάφορες τιμές της ανεξάρτητης παραμέτρου κοπής, της προώσεως.