Μελέτη δοκιμής ατμοσφαιρικής διάβρωσης σε έλατο κράμα μαγνησίου AZ31

Abstract

Η αύξηση της χρήσης των μεταλλικών υλικών στη σύγχρονη εποχή επιτάσσει την ανάπτυξη και εξέλιξη της τεχνολογίας των μεταλλικών υλικών. Η δημιουργία νέων, βελτιωμένων και κυρίως ανθεκτικών σε διάβρωση κραμάτων αποτελεί βασικό στόχο πολλών ερευνητικών ομάδων. Η παρούσα διπλωματική εργασία έχει ως στόχο τη μελέτη της συμπεριφοράς σε ατμοσφαιρική διάβρωση του ελατού κράματος μαγνησίου ΑΖ31. Το μαγνήσιο θεωρείται ένα από τα ευρέως χρησιμοποιούμενα υλικά, η εξέλιξη του οποίου παρεμποδίζεται από τη μειωμένη αντίστασή του σε διάβρωση. Αρχικά περιγράφεται το φαινόμενο της διάβρωσης και παρουσιάζονται τα βασικά χαρακτηριστικά του μαγνησίου και των κραμάτων του, καθώς και η συμπεριφορά τους στους διαβρωτικούς μηχανισμούς. Στη συνέχεια αναλύεται η δοκιμή ατμοσφαιρικής διάβρωσης που πραγματοποιήθηκε, παρουσιάζονται τα αποτελέσματα που προέκυψαν από αυτή και γίνεται προσπάθεια σύγκρισής τους με τα αντίστοιχα της ίδιας δοκιμής του αεροπορικού κράματος αλουμινίου 2024-Τ3 και της δοκιμής επιταχυνόμενης διάβρωσης (EXCO Test) του ίδιου κράματος μαγνησίου ΑΖ31. Από αυτή τη συγκριτική μελέτη προκύπτει το συμπέρασμα ότι το ΑΖ31 είναι ευαίσθητο σε ενδοκρυσταλλική διάβρωση σε αντίθεση με το Α1 2024-Τ3 στο οποίο παρατηρείται διάβρωση αποφλοίωσης και ο ρυθμός της ατμοσφαιρικής διάβρωσης του κράματος μαγνησίου αυξάνεται συνεχώς ενώ ο αντίστοιχος ρυθμός στην επιταχυνόμενη διάβρωση του ίδιου κράματος είναι αρχικά υψηλός και σταδιακά φθίνει. Ακόμη, το μαγνήσιο διαβρώνεται σε μεγαλύτερο βαθμό και πολύ πιο γρήγορα από το αλουμίνιο. Τέλος, δεν καθίσταται δυνατή η χρονική συσχέτιση της δοκιμής ατμοσφαιρικής διάβρωσης με την επιταχυνόμενη (EXCO).