Διεθνής διαφοροποίηση χαρτοφυλακίων

Abstract

Ο κίνδυνος αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι κάθε επενδυτικής δραστηριότητας. Η αποτελεσματική διαχείριση του κινδύνου στηρίζεται σε δύο βασικές επενδυτικές αρχές: Τη διαφοροποίηση και τη κατανομή κεφαλαίων ανάμεσα σε διαφορετικές κατηγορίες αξιογράφων, με απώτερο σκοπό την ενίσχυση της αναμενόμενης απόδοσης και τη μείωση του κινδύνου του χαρτοφυλακίου. Βασική στόχευση της παρούσας μελέτης είναι η βέλτιστη κατανομή των επενδυτικών κεφαλαίων ανάμεσα σε διάφορες αγορές, ανάλογα με τη διάθεση του κάθε επενδυτή απέναντι στο κίνδυνο (επενδυτικό προφίλ), προκειμένου να αξιολογήσουμε την αποδοτικότητα των χαρτοφυλακίων. Για την έρευνα μας χρησιμοποιήθηκαν μηνιαίες αποδόσεις από 31/05/1994 έως 31/05/2005 για έξι δείκτες χωρών, οι οποίοι συνθέτουν τρία χαρτοφυλάκια: ένα χαρτοφυλάκιο που περιλαμβάνει μετοχές από αναδυόμενες αγορές, ένα αντίστοιχο χαρτοφυλάκιο αναπτυγμένων κεφαλαιαγορών και τέλος ένα αμιγώς παγκοσμιοποιημένο χαρτοφυλάκιο. Εν συνεχεία, κάνοντας χρήση των βασικών αρχών της Σύγχρονης Θεωρία Χαρτοφυλακίου του Markowitz και του Υποδείγματος Τιμολόγησης Κεφαλαιακών Στοιχείων (CAPM), προχωρούμε στη σύνθεση και αποτίμηση χαρτοφυλακίων. Καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι τα οφέλη της διεθνούς διαφοροποίησης μεγιστοποιούνται για τον επενδυτή που συγκροτεί ένα παγκόσμιο χαρτοφυλάκιο, το οποίο διαφοροποιείται ανάμεσα σε αναδυόμενες αλλά και ανεπτυγμένες κεφαλαιαγορές, καθώς με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνει υψηλότερη πλεονάζουσα απόδοση ανά μονάδα κινδύνου.