In vitro και in vivo μελέτες επι μεταλλαγμάτων των μη ριβοσωμικών πεπτιδυλ - τρανσφερασών FEMA και FEMX από κλινικά στελέχη Staphylococcus aureus με χαμηλή ανθεκτικότητα στη μεθικιλλίνη

Abstract

To Staphylococcus aureus είναι μια από τις κύριες αιτίες νοσοκομειακών λοιμώξεων παγκοσμίως. Το φαινόμενο αυτό έχει επισπευτεί λόγω της ασύνετης χρήσης αντιμικροβιακών φαρμάκων, που έδωσε ώθηση στην εμφάνιση ανθεκτικών στελεχών σε ένα ευρύ φάσμα αντιβιοτικών. Έτσι, είναι επιτακτική η ανάγκη ανακάλυψης νέων, αποτελεσματικών θεραπευτικών παραγόντων. Το κυτταρικό τοίχωμα, που αποτελεί στόχο των αντιβιοτικών, αποτελείται από γραμμικές αλυσίδες εναλλασσόμενων μονάδων Ν-ακετυλογλυκοζαμίνης (GlcNAc) και Ν-ακετυλομουραμικού οξέος (MurNAc), οι οποίες συνδέονται μεταξύ τους με γέφυρες πενταγλυκίνης. Η διαδοχική ενσωμάτωση των καταλοίπων γλυκίνης καταλύεται από την δράση μιας οικογένειας μη ριβοσωμικών πεπτιδυλ- τρανσφερασών, τους παράγοντες FemXAB. Δότες των γλυκινών είναι τα μόρια GlvtRNAGly, ενώ προσφάτως αποδείχθηκε πως είναι τρία τα ισοδεκτικά μόρια tRNA° , που συμμετέχουν αποκλειστικά στη σύνθεση του κυτταρικού τοιχώματος. Στη παρούσα διπλωματική εργασία πραγματοποιήθηκε κλωνοποίηση των γονιδίων των FemA και FemX παραγόντων, από κλινικά στελέχη S. aureus με χαμηλή ανθεκτικότητα στη μεθικιλλίνη και διερευνήθηκε η ύπαρξη μεταλλάξεων στα γονίδια αυτά. Ακολούθησε υπερέκφραση και απομόνωση του FemA παράγοντα από κύτταρα Ε. coll και μετασχηματισμός MRSA στελεχών, με μεταλλάγματα των FemA και FemB παραγόντων. Σκοπός της μελέτης είναι να αποδειχθεί η σημασία των Fern παραγόντων στη βιοσύνθεση του κυτταρικού τοιχώματος στον S. aureus, στα πλαίσια ανακάλυψης νέων στόχων αντιβιοτικών.