Εφαρμογή του συγκεντρωτικού προγραμματισμού σε διαδικασία παραγωγής

Abstract

Είναι γνωστό ότι κάθε βιομηχανία προγραμματίζει για μελλοντικές εργασίες (ανάπτυξη και παραγωγή νέων προϊόντων, βελτίωση διαδικασιών παραγωγής κ.λ.π.) που συνήθως καλύπτουν ένα 5ετές πλάνο. Με βάση λοιπόν αυτόν τον μακροπρόθεσμο προγραμματισμό προκύπτουν τα στοιχεία για την δυναμικότητα, τις επενδύσεις κ.λ.π. Από κει και πέρα γίνεται ο συγκεντρωτικός προγραμματισμός σε ετήσια βάση όπου ο ορίζοντας προγραμματισμού είναι 12 περίοδοι (μήνες), με βάση τον οποίο καθορίζεται πως θα διατεθούν συνολικά οι πόροι του παραγωγικού συστήματος (εργατοώρες, μηχανοώρες, αποθέματα) στην παραγωγική διαδικασία. Ακόμη λαμβάνονται αποφάσεις για προσλήψεις και απολύσεις προσωρινού εργατικού προσωπικού, υπερωρίες ή χρήση εξωτερικής δυναμικότητας (ανάθεση μέρους των παραγωγών σε υποκατασκευαστές). Η διατριβή αυτή έγινε με σκοπό να εξετασθεί κατά πόσο ο προγραμματισμός παραγωγής που γίνεται στην συγκεκριμένη βιομηχανία είναι ο καταλληλότερος και οικονομικά ελκυστικότερος.