Μέθοδοι ελαχιστοποίησης χρόνου εκκένωσης μεγάλων εγκαταστάσεων με χρήση τεχνικών διαχείρισης έργου

Abstract

Τα προβλήματα ανάθεσης ανθρωπίνου δυναμικού και ελαχιστοποίησης του συνολικού χρόνου εκτέλεσης ενός έργου παρουσιάζονται σε καθημερινή βάση σε διάφορες μορφές. Το εύρος των μορφών αυτών ξεκινάει από το προφανές που είναι η ολοκλήρωση ενός μεγάλου δημοσίου ή ιδιωτικού έργου με συγκεκριμένη προθεσμία παράδοσης και φτάνει έως και κάποιες όχι τόσο προφανείς όπως είναι η πολιτική προστασία και πιο συγκεκριμένα η εκκένωση ενός χώρου σε όσο το δυνατόν μικρότερο χρόνο. Το γεγονός ότι το κόστος της ανθρώπινης ζωής είναι ανυπολόγιστο κάνει πολλή σημαντική την λύση προβλημάτων που έχουν να κάνουν με πολιτική προστασία. Στα πλαίσια του προαναφερθέντος λόγου δημιουργήθηκε και η συγκεκριμένη εργασία με σκοπό την εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων για το πώς θα μπορούσε να γίνεται αποτελεσματικότερα η εκκένωση του νοσοκομείου διότι μέχρι τώρα δεν ακολουθείται κάποια συγκεκριμένη στρατηγική. Η ανάπτυξη σύγχρονων μεθόδων για την βελτιστοποίηση του χρόνου εκτέλεσης ενός έργου έχει ξεκινήσει από την δεκαετία του 1950 και από τότε μέχρι σήμερα έχει δημοσιευθεί πληθώρα εργασιών και αλγορίθμων πάνω στο θέμα οι οποίοι έχουν δημιουργηθεί είτε στα πλαίσια ακαδημαϊκής έρευνας είτε για να εξυπηρετηθούν συγκεκριμένες απαιτήσεις της αγοράς. Η παρουσιαζόμενη μέθοδος είναι μια μέθοδος που αναπτύχθηκε από τον Fayez F. Boctor και είναι μια προσαρμογή και βελτίωση των αλγορίθμων SGS (scheduling generation scheme) οι οποίοι χρησιμοποιούνται κατά κόρον ειδικά για μεγάλα προβλήματα διότι δίνουν ικανοποιητικές λύσεις σε μικρά χρονικά διαστήματα. Στην εργασία αυτή λύνεται με τη μέθοδο του Boctor [23] ένα υποθετικό παράδειγμα χρησιμοποιώντας εκτιμήσεις του χρόνου εκτέλεσης των διαφόρων διαδικασιών και της απορροφητικότητας κάθε μιας σε διαθέσιμους πόρους και παρουσιάζονται τα αποτελέσματα και τα συμπεράσματα που μπορούν να εξαχθούν από αυτά.