Κατανομή μεταλλάξεων του γονιδίου της ακετυλοχολινεστεράσης του δάκου της ελιάς που σχετίζονται με ανθεκτικότητα στα οργανοφωσφορικά εντομοκτόνα στην Κύπρο

Abstract

Ο δάκος της ελιάς, Bactrocera oleae (Diptera Tephritidae), είναι μονοφάγο είδος και προσβάλει το ζωντανό μεσοκάρπιο της ελιάς. Ο δάκος προκαλεί τις σοβαρότερες ζημιές στην ελαιοπαραγωγή, όχι μόνο σε Ελλάδα και Κύπρο αλλά και στις άλλες μεσογειακές χώρες. Αν δεν καταπολεμηθεί αποτελεσματικά, η παραγωγή είναι δυνατόν να μειωθεί έως και 80%. Καταπολέμηση του δάκου εφαρμόζεται με χημικές και βιολογικές μεθόδους. Για τις χημικές μεθόδους αναφέρονται πολλά εντομοκτόνα που χρησιμοποιήθηκαν ή χρησιμοποιούνται όπως τα οργανοφωσφορούχα dimethoate, fenthion, formothion, malathion, phosphamidon. Εφαρμόστηκαν επίσης βιολογικές μέθοδοι όπως η εισαγωγή και εξαπόλυση φυσικών εχθρών του δάκου, μαζικές εξαπολύσεις στειρωμένων δάκων με ακτινοβολία, μαζική παγίδευση και συνδυασμός ορισμένων από τις μεθόδους αυτές. Η υπερβολική και μακροχρόνια χρήση των εντομοκτόνων μπορεί να οδηγήσει σε ανθεκτικότητα των εντόμων. Η μελέτη της ανθεκτικότητας αποτελεί ένα σημαντικό στοιχείο για την αντιμετώπιση του δάκου και την μείωση των καταστροφικών επιπτώσεων που επιφέρουν στις καλλιέργειες. Η παρούσα εργασία έχει ως στόχο την ανίχνευση δύο μεταλλάξεων στο εξόνιο 3 και εξόνιο 6 του γονιδίου της ακετυλοχολινεστεράσης των κυπριακών φυσικών πληθυσμών του δάκου. Συγκεκριμένα συλλέχθηκαν 257 άτομα από δύο περιοχές της Κύπρου, Ευρύχου και Μαζωτός. Στη συνέχεια ακολούθησε απομόνωση DNA και αντιδράσεις PCR/RFLP με χρήση των περιοριστικών ένζυμων AccI και BssH II.