Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.advisorΚουγιουμτζίδης, Χαράλαμπος Φ.el
dc.creatorΜαργώνης, Κωνσταντίνοςel
dc.date.accessioned2015-01-05T21:36:28Z
dc.date.available2015-01-05T21:36:28Z
dc.date.issued2007
dc.identifier.other6471
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11615/107en
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26253/heal.uth.638
dc.description.abstractΗ έντονη άσκηση αυξάνει τον σχηματισμό ελευθέρων ριζών μέσα στους μύες. Η χρόνια έντονη άσκηση μπορεί να οδηγήσει στο σύνδρομο της υπερπροπόνησης το οποίο χαρακτηρίζεται από την μείωση της απόδοσης και τη παροδική φλεγμονή, η οποία ακολουθείται από περιόδους προπόνησης με σοβαρές συνέπειες στην υγεία των αθλητών. Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει κανένας δείκτης διάγνωσης της υπερπροπόνησης. Η παρούσα έρευνα εξετάζει τις ανταποκρίσεις των δεικτών του οξειδωτικού στρες σ’ ένα πρωτόκολλο άσκησης αντιστάσεων αυξανόμενου και μειωμένου προπονητικού όγκου και έντασης. Δώδεκα άντρες ηλικίας 23,1 ±2,3 έτη συμμετείχαν σε ένα πρόγραμμα αντιστάσεων 12 εβδομάδων το οποίο αποτελούνταν από 5 περιόδους των 3 εβδομάδων. Το πρωτόκολλο περιελάμβανε 7 πολυαρθρικές ασκήσεις αντιστάσεων. Στη πρώτη περίοδο ΤΙ, οι συμμετέχοντες σήκωσαν 2 τόνους /εβδομάδα, στη δεύτερη Τ2, 8 τόνους, στη Τ3 περίοδο, 14 τόνους, στη Τ4 περίοδο 2 τόνους/ εβδομάδα, ενώ οι 3 εβδομάδες της τελευταίας περιόδου R, δεν περιελάμβαναν καθόλου προπόνηση. Δειγματοληψίες από αίμα και ούρα συλλέχθηκαν πριν ξεκινήσει το προπονητικό πρωτόκολλο, και 96 ώρες μετά από κάθε προπονητική περίοδο. Μία μέρα μετά τη κάθε δειγματοληψία πραγματοποιήθηκαν τεστ αξιολόγησης της απόδοσης όπως 1 μέγιστη επανάληψη, αναερόβια ισχύ και ικανότητα άλματος. Από τα αποτελέσματα φάνηκε η αύξηση της απόδοσης στη Τ2 περίοδο, η οποία μειώθηκε στη συνέχεια υποδεικνύοντας ίσως την εμφάνιση υπερπροπόνησης (Τ3). Κατά τη περίοδο αυτή, παρουσιάστηκαν φαινόμενα παρατεινόμενης λευκοκύττωσης, αύξησης των F2-ισοπροστάνιων κατά 7 φορές καθώς και των ουσιών που αντιδρούν με το θειοβαρβιτουρικό οξύ κατά 56%. Επιπλέον, τα πρωτεϊνικά καρβονύλια αυξήθηκαν κατά 73%, η καταλάση 96%, η οξειδωμένη γλουταθειόνη 25%, ενώ μικρή αύξηση είχε η υπεροξειδάση της γλουταθειόνης. Αντιθέτως, υπήρξε μείωση στα επίπεδα της ανηγμένης γλουταθειόνης κατά 31% και τις αναλογίας ανηγμένη προς οξειδωμένη γλουταθειόνη κατά 56%. Μικρή μείωση εμφάνισε η ολική αντιοξειδωτική ικανότητα των συμμετεχόντων. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός της υψηλής συσχέτισης μεταξύ των Ρ2-ισοπροστάνιων και του λόγου των γλουταθειόνων με τη πτώση της απόδοσης και την αύξηση του προπονητικού όγκου. Συμπερασματικά, η υπερπροπόνηση προκαλεί μία αξιοσημείωτη ανταπόκριση στους δείκτες οξειδωτικού στρες, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις, εμφανίστηκε να είναι ανάλογη του προπονητικού φορτίου. Το εύρημα αυτό, ίσως τελικά προσδιορίζει ένα σημαντικό εργαλείο για τη διάγνωση της υπερπροπόνησης.el
dc.language.isoelen
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Internationalen
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/en
dc.subject.otherΟΞΕΙΔΩΤΙΚΟ ΣΤΡΕΣel
dc.subject.otherΑΣΚΗΣΗ -- ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑel
dc.titleΗ ανάπτυξη οξειδωτικού στρες και η λειτουργία του αντιοξειδωτικού μηχανισμού μετά από προπόνηση άσκησης αντιστάσεων προοδευτικά αυξανόμενου έργουel
dc.typedoctoralThesisen
heal.recordProviderΠανεπιστήμιο Θεσσαλίας - Βιβλιοθήκη και Κέντρο Πληροφόρησηςel
heal.academicPublisherΠανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού. Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού.el
heal.academicPublisherΔημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού.el
heal.academicPublisherIDuthen
heal.fullTextAvailabilitytrueen
dc.rights.accessRightsfreeen
dc.contributor.committeeMemberΤαξιλδάρης, Κυριάκοςel
dc.contributor.committeeMemberΑγγελούσης, Νικόλαοςel


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International
Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International