Σύγκριση δύο μεθόδων διδασκαλίας, του παραγγέλματος και του αυτοελέγχου στην αποτελεσματικότερη εκμάθηση της αντισφαίρισης σε μαθητές δημοτικού σχολείου

Abstract

Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η αξιολόγηση δυο συγκεκριμένων μεθόδων διδασκαλίας για την αποτελεσματικότερη εκμάθηση του αθλήματος της αντισφαίρισης σε μαθητές δημοτικού σχολείου. Στην έρευνα συμμετείχαν 307 μαθητές Ε' και ΣΤ' Δημοτικού (160 αγόρια και 147 κορίτσια) από 7 δημοτικά σχολεία της Θεσσαλονίκης, ηλικίας 11-12 ετών (Μ=11 ±8). Οι μαθητές διαχωρίστηκαν σε τρεις ομάδες: α) η πρώτη πειραματική ομάδα (Ν=101) διδάχθηκε για 10 μαθήματα (1 φορά την εβδομάδα) το αντικείμενο του τένις με βάση τη μέθοδο του παραγγέλματος, β) η δεύτερη πειραματική ομάδα (Ν=101) διδάχθηκε για 10 μαθήματα (1 φορά την εβδομάδα) το αντικείμενο του τένις με βάση τη μέθοδο του αυτοελέγχου και γ) η ομάδα ελέγχου (Ν=105) όπου δεν διδάχθηκε την αντισφαίριση αλλά ακολούθησε το τυπικό πρόγραμμα φυσικής αγωγής του σχολείου. Πραγματοποιήθηκαν 2 μετρήσεις (πριν και μετά το τέλος της παρέμβασης) με γνωστικές μεταβλητές αλλά και κινητικά τεστ αξιολόγησης σχετικών με το άθλημα της αντισφαίρισης. Όλες οι κλίμακες είχαν υψηλό βαθμό εσωτερικής συνοχής (α>.60). Τα αποτελέσματα από την ανάλυση διακύμανσης για επαναλαμβανόμενες μετρήσεις με δυο παράγοντες έδειξαν ότι υπήρχαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ αρχικής και τελικής μέτρησης, μεταξύ των πειραματικών ομάδων που δέχθηκαν παρέμβαση και της ομάδας ελέγχου: α) κτύπημα της μπάλας με ρακέτα προς τα πάνω, β) κτύπημα της μπάλας με ρακέτα προς τα κάτω, γ) κτύπημα της μπάλας με ρακέτα στον αέρα και από τις δύο πλευρές και δ) παιχνίδι με τον τοίχο στα 6 μέτρα. Επίσης βρέθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ αρχικής και τελικής μέτρησης μεταξύ των δύο φύλων για όλες τις παραπάνω δοκιμασίες. Επίσης, βρέθηκαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο φύλων ως προς α) τον προσανατολισμό στο «εγώ» και β) την αντίληψη αθλητικής ικανότητας. Επίσης, βρέθηκε στατιστικά σημαντική αλληλεπίδραση μεταξύ του Φύλου και των Πειραματικών ομάδων, καθώς επίσης μεταξύ των Πειραματικών ομάδων ως προς τις στάσεις για το μάθημα της Φ.Α. Επίσης, στατιστικά σημαντική αλληλεπίδραση βρέθηκε μεταξύ των παραγόντων Μέτρηση- Φύλο- Πειραματικές Ομάδες και μεταξύ της Μέτρησης και των Πειραματικών Ομάδων ως προς την διασκέδαση στο μάθημα. Τέλος, διαπιστώθηκαν διαφορές μεταξύ αρχικής και τελικής μέτρησης ως προς τις στάσεις για το μάθημα της αντισφαίρισης. Τα συμπεράσματα που εξάγονται από την έρευνα είναι ότι η μέθοδος διδασκαλίας του αυτοελέγχου, είναι τουλάχιστον στον ίδιο ή και σε μεγαλύτερο βαθμό αποτελεσματική σε σύγκριση με τη μέθοδος του παραγγέλματος και αποτελεί μια χρήσιμη εναλλακτική πρόταση στη διδασκαλία δεξιοτήτων σε παιδιά δημοτικού.