Χρονική εξέλιξη της ζημιάς από τους παγετούς του Δεκεμβρίου 2001 στα οπωροφόρα του Τυρνάβου και Αγιάς Λαρίσης

Abstract

Σκοπός της πτυχιακής αυτής εργασίας ήταν να προσδιορίσει τις άμεσες αλλά και τις έμμεσες επιπτώσεις που είχαν οι παρατεταμένοι παγετοί της περιόδου Δεκεμβρίου 2001 - Ιανουάριου 2002, σε οπωροφόρα δένδρα περιοχών της Θεσσαλίας και να συσχετίσει δείκτες φυσιολογίας με τη ζημιά. Για το λόγο αυτό πραγματοποιήθηκαν επανειλημμένες επισκέψεις σε οπωρώνες στις περιοχές Πλατανούλια (επαρχία Τυρνάβου), Αγιά και Πρινιά (επαρχία Αγιάς), από τον Ιανουάριο του 2002 μέχρι και τον Αύγουστο 2002, ενώ μια τελευταία επίσκεψη πραγματοποιήθηκε και ένα χρόνο αργότερα, τον Αύγουστο του 2003. Τα δέντρα που εξετάστηκαν ήταν ροδακινιές, αχλαδιές, βερικοκιές, καρυδιές, δαμασκηνιές, κερασιές και μηλιές σε συγκεκριμένους οπωρώνες των ανωτέρω αναφερθέντων περιοχών του Νομού Λάρισας. Κατά τις επισκέψεις αυτές πάρθηκαν μακροσκοπικές παρατηρήσεις που αφορούσαν την κατάσταση των οπωροφόρων (έλεγχος σε οφθαλμούς, σε βάση οφθαλμών, καρποφόρο όργανο, μεσογονάτια διαστήματα, γόνατα και παλαιότερο ξύλο) οι οποίες και κατεγράφησαν. Επιπλέον συλλέχθηκαν δείγματα ετήσιων και διετών βλαστών όπως επίσης και καρποφόρων οργάνων, μηλιάς, αχλαδιάς και μηλιάς για να υπολογιστεί στο εργαστήριο η περιεκτικότητά τους σε νερό αλλά και η περιεκτικότητά τους σε φαινολικά. Αμέσως μετά τους παγετούς σχεδόν όλα τα παραπάνω οπωροφόρα φαίνονταν σε άσχημη κατάσταση ιδιαίτερα οι καρυδιές, κερασιές, βερικοκιές και δαμασκηνιές. Τελικά, την επόμενη χρονιά δεν έδωσαν παραγωγή οι ροδακινιές, οι νεκταρινιές, οι αχλαδιές ποικ. Κρυστάλλι, οι κερασιές, ενώ αποδείχτηκε πως μεγαλύτερη αντοχή επέδειξαν οι μηλιές και οι βερικοκιές. Θα πρέπει να γίνει ειδική αναφορά στις καρυδιές οι οποίες, αν και τον Ιανουάριο 2002 έδειχναν να βρίσκονται στην τραγικότερη κατάσταση, εντούτοις ελάχιστες ξεράθηκαν τελικά και επιπλέον κατάφεραν να δώσουν σχεδόν κανονική παραγωγή το 2003. Όσον αφορά την περιεκτικότητα σε νερό, φαίνεται ότι για όλα τα δέντρα που εξετάστηκαν αυτή μειώνεται την ʼνοιξη, σε αντίθεση με τη συγκέντρωση των φαινολικών η οποία δείχνει να αυξάνει από τον Ιανουάριο στον Μάιο. Οι δύο τελευταίοι δείκτες (περιεκτικότητα σε νερό και συγκέντρωση φαινολικών) στα καρποφόρα όργανα και τους βλαστούς δεν συσχετίστηκαν με τη ζημιά από τον παγετό.