dc.description.abstract | Σκοπός της εργασίας αυτής ήταν να ερευνήσει το βαθμό ικανοποίησης που
επιτυγχάνεται μέσω των προγραμμάτων άσκησης, μεταξύ παντρεμένων και
ανύπαντρων πελατών. Το δείγμα αποτέλεσαν 180 άτομα, πελάτες ιδιωτικών
γυμναστηρίων της πόλης των Τρικάλων, εκ των οποίων 132 ήταν ανύπαντροι και 46
ήταν παντρεμένοι. Το ερωτηματολόγιο που χρησιμοποιήθηκε (Χασάνδρα,2002) είναι
5βάθμιας κλίμακας Likert, 20 μεταβλητών. Η εσωτερική συνοχή του
ερωτηματολογίου ελέγχθηκε, συντελεστής α του Cronbach (a=.82). Τα αποτελέσματα
της έρευνας έδειξαν 2 σημαντικές στατιστικές διαφορές που αφορούν τους
παράγοντες «Δεν προσπάθησα πολύ σκληρά κατά τη διάρκεια του
προγράμματος»(ρ<.005) και «Οι ασκήσεις του προγράμματος ήταν μια ενδιαφέρουσα
εμπειρία»(ρ<.001) Η ανάλυση Τ Test, ανύπαντροι (Μ=3.51, SD=1.02) και
παντρεμένοι (Μ=3.50, SD=1,45),στη πρώτη περίπτωση και ανύπαντροι (Μ=1.96,
SD=.77), παντρεμένοι (Μ=2.28, SD=1.68) στη δεύτερη. Οι ανύπαντροι επομένως σε
σχέση με τους παντρεμένους πιστεύουν ότι δε προσπάθησαν πολύ σκληρά κατά τη
διάρκεια του προγράμματος, ενώ οι παντρεμένοι σε σχέση με τους ανύπαντρους
πιστεύουν ότι οι ασκήσεις του προγράμματος ήταν μία ενδιαφέρουσα εμπειρία. | el |