Υπολειμματικότητα atrazine και alachlor στο έδαφος

Abstract

Η γνώση του χρονικού διαστήματος που απαιτείται προκειμένου να μειωθούν τα υπολείμματα ενός ζιζανιοκτόνου εδάφους σε επίπεδα κάτω από εκείνα, τα οποία ενδεχομένως μπορεί να ζημιώνουν ευαίσθητες καλλιέργειες την ίδια ή την επόμενη χρονιά, έχει μεγάλη σημασία στην γεωργία γενικά και ειδικότερα στην αμειψισπορά. Σε πειράματα αγρού που έλαβαν χώρα στο αγρόκτημα του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας στην περιοχή Βελεστίνο το 1997, μελετήθηκε στις εδαφοκλιματικές συνθήκες της περιοχής, η μεταβολή των υπολειμμάτων ζιζανιοκτόνων εδάφους χρονικά και τοπικά σε βάθος. Τα ζιζανιοκτόνα, που εφαρμόστηκαν προφυτρωτικά και χωρίς ενσωμάτωση, ήταν το atrazine και το alachlor, τα οποία ανήκουν στις οικογένειες των Τριαζινών και των Ανιλίδων, αντίστοιχα. Οι δειγματοληψίες εδάφους για την εύρεση-παρακολούθηση των υπολειμμάτων έγιναν αμέσως πριν και μετά την εφαρμογή των ζιζανιοκτόνων, στις 30, 60, 90, 120 και 150 ημέρες από την εφαρμογή για το βάθος 0-10cm καθώς και στις 60 και 120 ημέρες από την εφαρμογή για το βάθος 10-20 cm. Ο προσδιορισμός των υπολειμμάτων των δυο ζιζανιοκτόνων στο έδαφος έγινε με αέριο χρωματογραφία με ανιχνευτή αζώτου-φωσφόρου (GC-NPD) μετά από εκχύλιση των εδαφοδειγμάτων με οξικό αιθυλεστέρα. Τα αποτελέσματα των μετρήσεων (0-10cm) έδειξαν ότι το alachlor είχε μικρότερη διάρκεια ημιζωής από το atrazine. Οι διάρκειες ημιζωής βρέθηκαν 16,6 και 17,7 ημέρες για τα ζιζανιοκτόνα alachlor και atrazine, αντίστοιχα. Και για τα δυο ζιζανιοκτόνα η συγκέντρωση των υπολειμμάτων τους μειώνονταν σταδιακά με τον χρόνο από την εφαρμογή τους. Το 53% της αρχικής συγκέντρωσης εφαρμογής του atrazine και το 65% του alachlor βρέθηκε να έχει απολεσθεί στις 30 ημέρες μετά την εφαρμογή τους. Μετά από έξι μήνες δεν βρέθηκαν ανιχνεύσιμα υπολείμματα για κανένα από τα δυο ζιζανιοκτόνα. Ακόμη δεν παρατηρήθηκε έκπλυση των δυο αυτών ζιζανιοκτόνων σε βάθος μεγαλύτερο από τα 10cm, αφού δεν ανιχνεύθηκαν υπολείμματα τους στα εδαφοδείγματα 10- 20cm.