Η επίδραση ενός προγράμματος άσκησης των αναπνευστικών μυών κάτω από την επιφάνεια του νερού στην βελτίωση της απόδοσης και των δεικτών σπιρομέτρισης σε αθλητές κολύμβησης

Abstract

Εισανωνή: Οι αθλητές του υγρού στίβου χρήζουν εναλλακτικών λύσεων για την βελτίωση της αθλητικής τους επίδοσης. Η αθλητική επίδοση δεν στηρίζεται μόνο στην εκγύμναση των συμμετεχόντων σκελετικών μυών αλλά και στην εξάσκηση των δευτερογενώς συμμετεχόντων μυών όπως οι αναπνευστικοί μύες. Σκοπός: Σκοπός αυτής της μελέτης είναι να διαπιστώσει εάν η επίδραση ενός προγράμματος εισπνευστικών και εκπνευστικών ασκήσεων, με έναν σωλήνα μήκους 1 μέτρου και διαμέτρου 3 εκατοστών, κάτω αλλά και έξω από την επιφάνεια του νερού, μπορεί να βελτιώσει τους αναπνευστικούς μύες με αποτελέσματα να ευνοήσει θετικά στην βελτίωση της κολυμβητικής απόδοσης. Αυτό θα μπορεί να αξιολογηθεί με την παράλληλη βελτίωση των δεικτών σπιρομέτρισης σε υγιείς κολυμβητές. Μεθοδολονία: Στην ερεύνα συμμετείχαν εθελοντικά 6 αγόρια που ασχολούνται με τον πρωταθλητισμό στην κολύμβηση στον νομό Τρικάλων. Οι δοκιμαζόμενοι αξιολογήθηκαν για την σωματική τους επάρκεια μέσω του αγωνίσματος των 200 μέτρων ελεύθερης κολύμβησης. Κατά την διάρκεια της δοκιμασίας, καταγράφηκαν η καρδιακή συχνότητα του δοκιμαζομένου ενώ στο τέλος της προσπάθειας εκτιμήθηκε η κόπωση μέσο της κλίμακας του Borg. Κατόπιν προγραμματισμένης συνάντησης στο εργαστήριο Εργοφυσιολογίας του ΤΕΦΑΑ, οι δοκιμαζόμενοι συμμετείχαν σε μια πλήρη σπιρομετρική αξιολόγηση. Στην συνέχεια και για 15 συνεδρίες, οι αθλητές συμμετείχαν σε ένα πρόγραμμα άσκησης των αναπνευστικών μυών που λάμβανε χώρα μέσα και έξω από το νερό. Η προπόνηση των εισπνευστικών μυών γινόταν ένα μέτρο κάτω από το νερό ενώ ο δοκιμαζόμενος εισέπνεε και εξέπνεε βυθισμένος με την βοήθεια ενός σωλήνα. Η προπόνηση περιελάμβανε 3 σετ των 15 εισπνοών-εκπνοών. Η προπόνηση των εκπνευστικών μυών περιελάμβανε 15 εκπνοές με την βοήθεια του σωλήνα σε καθιστή θέση έξω από το νερό. Ο δοκιμαζόμενος γέμιζε το σωλήνα με νερό, εισέπνεε από την μύτη και εξέπνεε μέσα στο σωλήνα προσπαθώντας να βγάλει όλο το νερό από μέσα. Η αξιολόγηση επαναλήφτηκε μετά από 15 συνεδρίες άσκησης. Αποτελέσιιατα: Μετά από 15 συνεδρίες άσκησης των αναπνευστικών μυών βελτιώθηκε σημαντικά η επίδοση στο αγώνισμα των 200 μέτρων κολύμβησης. Τα αποτελέσματα από την σπιρομετρική αξιολόγηση δεν ήταν στατιστικά σημαντικά πριν και μετά την παρέμβαση ωστόσο υπήρξε μια μικρή αριθμητική βελτίωση στις παραμέτρους του μέγιστου βουλητικού αερισμού (MVV), του εκπνευστικού εφεδρικού όγκου (ERV), στην σχέση μεταξύ του όγκου αέρα που εκπνέεται βίαια το πρώτο δευτερόλεπτο με ζωτική χωρητικότητα( FEV1/VC) και στη μέγιστη ροή ή αιχμή ροής (PEF). Στις υπόλοιπες παράμερους δεν βρέθηκε κάποια αριθμητική αλλαγή. Συζήτηση: Παρότι βελτιώθηκε η σωματική απόδοση των κολυμβητών μετά την προπονητική παρέμβαση, θεωρούμε ότι αυτό είναι αποτέλεσμα της προσωπικής προετοιμασίας των αθλητών για τους εθνικούς αγώνες (φορμάρισμα) και όχι εξαιτίας των αναπνευστικών ασκήσεων. Παράταιρο διερεύνηση χρειάζεται για να δούμε εάν ένα τέτοιο πρόγραμμα ασκήσεων θα μπορούσε να συμβάλει σημαντικά στην προετοιμασία των αθλητών κολύμβησης.