Επίδραση της άσκησης και της χορήγησης αλλοπουρινόλης στη συγκέντρωση της αλβουμίνης και της μηλονίκης διαλδεϋδης σε σκελετικούς μύες επιμύων

Abstract

Από διάφορες μελέτες έχει αποδειχθεί ότι η άσκηση προκαλεί παραγωγή ελευθέρων ριζών και συνεπώς, αποτελεί σημαντική πηγή οξειδωτικού στρες. Κατά τη διάρκεια της άσκησης ενεργοποιείται η αλλοπουρινόλη, ένα δομικό ανάλογο της υποξανθίνης και ισχυρός αναστολέας της οξειδάσης της ξανθίνης. Η αλλοπουρινόλη αναστέλλει την μετατροπή της υποξανθίνης σε ξανθίνη και της ξανθίνης σε ουρικό οξύ. Σκοπός της παρούσας διπλωματικής ήταν να μελετήσει την επίδραση της άσκησης και της χορήγησης αλλοπουρινόλης σε δείκτες οξειδωτικού στρες στους σκελετικούς μυς επιμύων. Οι δείκτες αυτοί ήταν η μηλονική διαλδεΰδη (MDA] και η αλβουμίνη. Οι επίμυες μελετήθηκαν κάτω από τρεις καταστάσεις: άσκηση, χορήγηση αλλοπουρινόλης και τον συνδυασμό αυτών. Τα δείγματα λήφθηκαν πριν, αμέσως μετά και 5 ώρες μετά το τέλος της άσκησης, καθώς και τις αντίστοιχες χρονικές στιγμές μετά τη χορήγηση αλλοπουρινόλης. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η συγκέντρωση της MDA δεν επηρεάστηκε στον ορθό μηριαίο μυ, ενώ στον πρόσθιο κνημιαίο μυ αυξήθηκε πέντε ώρες μετά την άσκηση στους επίμυες στους οποίους χορηγήθηκε αλλοπουρινόλη. Στον έξω πλατύ τετρακέφαλο μυ η συγκέντρωση της MDA μειώθηκε μετά την άσκηση, καθώς και από το συνδυασμό αλλοπουρινόλης και άσκησης. Επίσης, η συγκέντρωση της αλβουμίνης έμεινε αμετάβλητη και στους τρεις μυϊκούς ιστούς. Συμπερασματικά, λοιπόν, παρατηρήθηκε ότι η εξαντλητική άσκηση σε κάποιες περιπτώσεις αφενός αυξάνει το οξειδωτικό στρες και αφετέρου σε κάποιες άλλες το ελαττώνει.